มีหลายแนวทางและวิธีการที่จะทำให้ไปถึงความสำเร็จตามที่ได้ตั้งเป้าหมายไว้ หลายคนหลายแนวทางและหลายความคิด แต่ก็มีวัตถุประสงค์เดียวกัน คือความสำเร็จ เช่นเดียวกันกับการประกอบธุรกิจ ก็มีนักธุรกิจหลายคน หลายแนวทาง ฯลฯ ที่มุ่งจะสร้างผลกำไรให้เกิดขึ้นมากที่สุด และท้ายสุดก็ต้องก่อให้เกิดประโยชน์ต่อสังคมส่วนรวมด้วย ในบทความที่จะนำเสนอนี้ มีตัวอย่างที่ดีของลักษณะคนที่จะประสบความสำเร็จในการประกอบธุรกิจ โดยบุคคลเหล่านี้จะต้องมีคุณสมบัติที่ดี ดังต่อไปนี้ครับ

คำว่ากระหายสู่ความสำเร็จจะเป็นคุณสมบัติที่ต้องมีอยู่ในตัวของผู้ประกอบการอยู่อย่างเป็นธรรมชาติ ลักษณะของการประกอบการจะมีปัจจัยที่สามารถทำให้เกิดความเสี่ยงทั้งความสำเร็จและความล้มเหลวอยู่ โดยไม่สามารถที่จะหลีกเลี่ยงได้อย่างแน่แท้ ความต้องการมุ่งใฝ่สัมฤทธิ์ จะต้องเป็นสิ่งที่สนับสนุนขั้นพื้นฐานของการประกอบธุรกิจ

เมื่อผู้ประกอบการไม่มีความต้องการความสำเร็จอยู่ในตัวเองแล้ว คงจะต้องเลิกคิดในการประกอบกิจการเป็นของตนเองเลย เพราะแสดงถึงความล้มเหลวในตอนแรกที่ยังมิได้เริ่มต้น 

ความเสี่ยงเป็นปัจจัยที่มากับการทำธุรกิจอยู่อย่างไม่สามารถหลีกเหลี่ยงได้ ผู้ที่มีการยอมรับความเป็นจริงในความสำเร็จและความล้มเหลว โดยมิได้ตั้งมั่นว่าทุกอย่างในชีวิตจะต้องสำเร็จเพียงอย่างเดียว เป็นคุณสมบัติที่ดีของการเป็นผู้ประกอบการ อย่างเช่น Durant นักธุรกิจที่มีชื่อเสียงชาวอมริกา แห่งGeneral Motor เข้าใจในข้อความดังกล่าวมากกว่าคนส่วนใหญ่ มีนักธุรกิจเพียงไม่กี่คนหรืออาจไม่มีใครเลยที่ได้สร้างความสำเร็จ และความล้มเหลวมากไปกว่าที่ Durant ได้ทำไว้ ทุกคนเข้าใจตรงกันตามที่ Land นักธุรกิจที่มีชื่อเสียงชาวอมริกา แห่ง John Wanamarker and Company ได้กล่าวไว้ว่า คุณต้องเตรียมที่จะล้มเหลวครั้งแล้วครั้งเล่า ก่อนที่คุณจะประสบผลสำเร็จ” และส่วนใหญ่เห็นด้วยกับเขาที่กล่าวว่า คนที่ไม่เคยทำผิดพลาดนั้นได้พลาดสิ่งต่าง ๆ มากมายที่เขาควรจะรู้ เช่นเดียวกันกับคนสำคัญอื่น ๆ นักธุรกิจต้องทำทุกอย่างในขนาดที่ใหญ่รวมถึงเป็นกับดักของเขาเองด้วย มีหลาย ๆ ครั้งที่นักธุรกิจได้ตัดสินโอกาสทางธุรกิจที่มีลักษณะเหมือนสิ่งที่ทำให้เขาทำสำเร็จมาแล้ว พวกเขาถูกบดบังด้วยมุมมองบางอย่าง พวกเขาจะทุ่มเทกับการค้นหา ละเลยสิ่งที่คนรอบข้างได้ตักเตือนถึงความเสี่ยงที่จะพบกับความล้มเหลว ความเสี่ยงและความล้มเหลวเป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้ในกระบวนการสร้างสรรค์   

ความเขลาของนักธุรกิจนั้นมีให้เห็นมากมายหลายแบบตามบุคลิกภาพของนักธุรกิจ บ้างเป็นผลมาจากการอ่านตลาดพลาด บ้างก็วิเคราะห์แนวโน้มหรือการพัฒนาพลาด มีบ้างเช่นกันที่มัวแต่ไปทำเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ จนละเลยเรื่องสำคัญ แต่สิ่งที่ทุกคนมีเหมือน ๆ กันก็คือทุกคนได้มีการตัดสินใจผิดพลาดซึ่งทำให้บางคนเจ็บน้อยบางคนเจ็บมาก บางคนก็พลาดตั้งแต่เริ่มทำ บางคนก็พลาดเพราะทำในสิ่งที่ไม่ถนัด ความล้มเหลวของการลงทุนของ Vail นักธุรกิจที่มีชื่อเสียงชาวอเมริกา แห่งแห่งบริษัท American Telephone and Telegraph AT&T ได้ยอมรับว่า “ผมมีจุดบอดที่เมื่ออยากทำอะไรแล้วก็จะมองไม่เห็นสิ่งอื่น ๆ ที่ขัดแย้งกับมัน และจุดบอดนี้ทำให้ผมเสียเงินไปมากมาย

ฉะนั้น ความเสี่ยงของการประกอบธุรกิจ ผู้ประกอบการจะต้องยอมรับ และกล้าที่จะเผชิญกับความเสี่ยงที่สามารถเกิดขึ้นได้ทุกเมื่อมีความคิดสร้างสรรค์และสร้างฝันให้ยิ่งใหญ่

ความเชื่อมั่นของการประกอบธุรกิจจะเป็นสิ่งที่บอกว่าท่านนั้นต้องการที่จะสำเร็จ โดยมีหลักการ และวิธีปฏิบัติที่เป็นหนทางนำไปสู่ความสำเร็จ เชื่อมั่นในทุกสิ่งที่ได้ปฏิบัติลงไปว่าสามารถจะสำเร็จตามเป้าหมายที่ได้ตั้งไว้ นักศึกษามีความเชื่อว่าต้องสำเร็จการศึกษาภายใน 4 ปี ตามระเบียบของมหาวิทยาลัยที่ได้กำหนดไว้ นักธุรกิจมีความเชื่อมั่นว่าจะสามารถสร้างตลาดในทวีปยุโรปได้ โดยมีพื้นฐานการค้าภายในประเทศ

อย่างไรก็ตาม การที่จะสร้างความเชื่อมั่นในการประกอบธุรกิจท่านจะต้องมีพื้นฐานของความรู้ ความตั้งใจและความพร้อมในเรื่องการบริหารและเงินทุนที่เป็นอยู่ปัจจุบัน หรือผู้ที่คิดจะเริ่มต้นประกอบธุรกิจจะต้องมีพื้นฐานความรู้ของธุรกิจที่จะเริ่มต้น มีพันธมิตร มีการศึกษาตลาดอย่างชัดเจน มีเงินทุนที่เพียงพอสำหรับการประกอบธุรกิจ จึงจะสามารถเพิ่มความเชื่อมั่นให้ท่านอย่างเต็มเปี่ยม

ตัวอย่างที่เราเห็น ผู้ประกอบการที่ประสบความสำเร็จในการดำเนินธุรกิจ ท่านเชื่อหรือไม่ว่า เขาเหล่านั้นล้มเหลวมาจนไม่นับเท่าไหร่ต่อเท่าไหร่ แต่บุคคลเหล่านั้นก็ยังไม่เปลี่ยนแปลงเป้าหมาย หาวิธีปรับกลยุทธ์การประกอบธุรกิจหลาย ๆ ครั้งด้วยความอดทน ไม่ย่อท้อที่จะเดินไปสู่เป้าหมายของการประกอบธุรกิจที่ได้ตั้งไว้ ความล้มเหลวที่เกิดขึ้นกลับกลายมาเป็นบทเรียนที่ได้สอนให้คนเหล่านั้น ดำเนินธุรกิจให้มีความรอบคอบยิ่งขึ้น ยิ่งเวลาผ่านไปเท่าใด ความรู้ความเข้าใจที่เฉลียวฉลาดก็ยิ่งจะเพิ่มพูนมากขึ้นเท่านั้น จึงถือว่าความเชื่อมั่นสามารถเกิดจากประสบการณ์ที่ได้ปฏิบัติไปแล้ว

สำหรับความคิดสร้างสรรค์นั้น มีหลายสิ่งที่เป็นแนวทางในการดำเนินการ โดยการกำหนดว่าอะไรเป็นสิ่งที่เด่นชัดของการสร้างสรรค์ ซึ่งเป็นสิ่งใหม่สำหรับบรรดาผู้ประกอบการ ยังเป็นสิ่งที่ยั่วยุเราอีกด้วย เป็นที่น่าแปลกใจในงานเขียนในยุคแห่งการเรียนรู้ที่มีการทำลายโดยการตั้งคำถามที่ไร้สาระ ที่ถูกตัดออกโดยกรรไกรและเลื่อยที่มีความอุดมสมบูรณ์แห่งการสร้างสรรค์ในทุก ๆ แห่ง การสร้างสรรค์เป็นเรื่องที่ยากที่จะอธิบายได้ คลุมเครือและยากที่จะเป็นปริศนาแห่งสถิติ ข้อมูล ฯลฯ ยิ่งไปกว่านั้นยังเป็นเรื่องราวของช่องทางที่ทำให้เกิดความเชี่ยวชาญของงานสร้างสรรค์ได้

ในประวัติศาสตร์ การสร้างสรรค์มีส่วนสัมพันธ์กับศิลปะที่ขัดแย้งกันกับวิทยาศาสตร์ เช่นเดียวกับสิ่งที่เกิดขึ้นเองและเรื่องราวนั้น ๆ ซึ่งนำไปสู่การเข้าใจที่ผิดพลาด แรงผลักดันแห่งการสร้างสรรค์นี้ได้ถูกผลักดันให้เป็นการแสดงออกทุก ๆ ความพยายามของชีวิตมนุษย์ ตัวอย่างเกี่ยวกับความคิดสร้างสรรค์ของนักธุรกิจของอเมริกาอย่าง Arthur Koestler กล่าวถึงการสร้างสรรค์ว่า “การกระทำในการสร้างสรรค์ในตัวมันเองเป็นพื้นฐานที่จำเป็นในรูปแบบของตัวมัน” และAlbert Rorthenberg ได้ทำการพิสูจน์และเห็นด้วยว่า “การสร้างสรรค์มีความสำเร็จที่แตกต่างกันตามความพยายามของมนุษย์ที่หลากหลายในศิลปะ ศาสนา ปัญญา วิศวกรรมและกิจกรรมทางธุรกิจ ในหลาย ๆ สถานที่ เช่น การทำอาหาร การเล่นกีฬา และการติดต่อระหว่างบุคคล” ที่แท้จริงการสร้างสรรค์มิได้จำกัดเฉพาะจิตกรเท่านั้น นักวิทยาศาสตร์ ยังได้ทำการเชื่อมแนวคิด และทำการเสาะหา เพื่อปรับเข้ากับความเข้าใจที่ลึกซึ้งในการกระทำ ดังเช่น  นักประดิษฐ์ นักปรัชญา นักคณิตศาสตร์ นักธุรกิจและนักกีฬา ความสมดุลระหว่าง ตรรกศาสตร์และเหตุผล ศิลปะ ได้แก่ สัญชาติญาณและอารมณ์

Grudin นักธุรกิจชาวอเมริกา เห็นว่า การศึกษา มักจะคิดใหม่จากการกระทำที่ฉลาด แต่การสร้างสรรค์จำกัด ความหลักแหลมและเป็นกฎเกณฑ์อย่างมาก และเป็นสิ่งที่เข้าใจยาก เมื่ออธิบายจากจิตวิทยา สามารถแบ่งออกได้เป็น 2 แนวทาง ได้แก่

1.เน้นย้ำถึงเหตุและผล

2.ลัทธิแห่งสังคมนิยม

โดยการคิดแบบโซ่ห่วงของความคิด นักจิตแพทย์อธิบายว่า ความคิดแบบสร้างสรรค์มีความสัมพันธ์ เช่นเดียวกับ ลักษณะที่หลากหลายของลักษณะบุคลิกภาพที่มีความซับซ้อนในโลกแห่งการคิดแบบสร้างสรรค์ นักธุรกิจมีบางสิ่งที่แตกต่างจากจิตกร ขณะที่ผลิตภัณฑ์ของพวกเขา อาจจะไม่เป็นเรื่องที่เป็นอมตะเหมือนอย่างเช่น งานศิลปะ ปกติมักจะมีความยาวนานและผลที่ชัดเจนในชีวิตประจำวัน ไม่ว่าจะอยู่เฉย ๆ หรือให้มันดำเนินไปก็ตาม บางสิ่งไม่เป็นการเรียน หรือการชื่นชมหรือความยึดมั่นในใจ แต่เคยเป็นสิ่งที่สำเร็จมาก่อน ถ้าจิตกร เปลี่ยนความคิดประชาชน นักธุรกิจ ที่มีการเปลี่ยนแปลงรูปแบบไปจากเดิมในชีวิตประจำวัน บ่อยครั้งในวิถีทางที่ลึกซึ้ง งานบางอย่างของจิตกรสามารถที่จะทำการยึดถือหรือละทิ้งได้ แต่ปรากฏการณ์อย่างเช่น โทรทัศน์  ไฟฟ้า คอมพิวเตอร์ หรือรถยนต์ หรือการร่วมมือกันที่ไม่สามารถทำการละทิ้งได้ จิตกรมักจะทำงานคนเดียวเพียงลำพัง หรือไม่ก็ร่วมมือกับบุคคลอื่นเล็กน้อย ในขณะที่นักธุรกิจทำงานร่วมกับผู้อื่นจำนวนมาก และจัดการกับความยากลำบากที่ยิ่งใหญ่ บางทีอาจจะเป็นสิ่งที่สำคัญทั้งหมดที่นักธุรกิจผลิตผลงงาน อาจมีความล้มเหลวเกิดขึ้นบ้างแต่ก็ไม่เคยท้อ

วิสัยทัศน์และความสามารถในการตัดสินใจ เป็นสิ่งที่จำเป็นไม่น้อยไปกว่าปัจจัยอื่น ที่จะต้องมีการแสดงบุคลิกที่มีความโดดเด่นกว่าคนธรรมดา เพราะการตัดสินใจในการทำเรื่องใด ๆ ในแต่ละครั้งล้วนแต่หมายถึง ความสำเร็จ ความล้มเหลวของการประกอบธุรกิจแทบทั้งสิ้น ฉะนั้น วิสัยทัศน์และการตัดสินใจ ผู้ประกอบการจะต้องมีการฝึกหัดในการตัดสินใจ จากความรู้และประสบการณ์ที่ผ่านมา จนเกิดสะสมเป็นความสามารถพิเศษขึ้นมาได้

การเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นไม่ว่าจะเป็นการเปลี่ยนแปลงด้านเทคโนโลยี การเปลี่ยนแปลงด้านกฎหมาย การเปลี่ยนแปลงของระบบเศรษฐกิจที่มีทั้งถดถอยและมีความรุ่งเรืองต่างก็เป็นสิ่งที่เป็นนำมาซึ่งความเดือดร้อนของประชาชนคนธรรมดา ที่ต้องพยายามที่จะปรับตัวให้สามารถเข้ากับสังคมที่มีการเปลี่ยนแปลง บางครั้งถึงกับมีส่วนให้ชีวิตเกิดอุปสรรคเพิ่มมากขึ้นกว่าเดิมที่เป็นอยู่ 

ความพิเศษทางด้านความคิดที่สร้างสรรค์ของนักธุรกิจคงไม่ได้คำนึงถึงการเปลี่ยนแปลงที่จะเกิดขึ้นเหมือนบุคคลธรรมดาทั่วไป แต่คนเหล่านี้กลับคิดว่า การเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้น ผู้ประกอบการจะมีโอกาสที่จะเกิดการเปลี่ยนแปลงที่มีการพัฒนา โอกาสที่จะสร้างความสำเร็จเกิดขึ้นได้มาก ตัวอย่างเช่น การเปลี่ยนแปลงทางด้านเทคโนโลยีสารสนเทศ การขายสินค้าผ่านทางอินเตอร์เน็ต ทำให้ผู้ประกอบการต้องหันไปปฏิบัติตามกระแสของโลกาภิวัฒน์ (Globalizations) ที่จะนำไปสู่ยุคของเวทีแห่งสารสนเทศ เกิดการขายสินค้า แนะนำบริษัทผ่านทางอินเตอร์เน็ตเข้าถึงกลุ่มลูกค้าต่างประเทศที่ต้องการซื้อสินค้า หรือแม้แต่การค้นหาลูกค้าต่างประเทศ หรือข้อมูลที่จำเป็น ซึ่งสามารถเรียกได้ว่า การเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นถือเป็นโอกาสทองของกลุ่มนักธุรกิจเลยทีเดียว

ความไม่แน่นอนสามารถเกิดขึ้นได้ทุกเวลาโดยเราไม่สามารถที่จะควบคุมมันได้เมื่อมีเหตุการณ์นั้นเกิดขึ้นแล้ว ถึงแม้ว่าจะมีการวางแผนไว้อย่างรัดกุมก่อนหน้าที่จะเกิดแล้ว ตัวอย่างเช่น จากผลของสภาวะเศรษฐกิจที่ผ่านมา ผู้ประกอบการได้รับผลกระทบอย่างทั่วกัน ในเรื่องของ การผลิต กำไร การจ้างงาน และการส่งออก ซึ่งได้รับผลกระทบทำให้เกิดความล้มเหลวในการประกอบธุรกิจหลาย ๆ กิจการด้วยกัน

เมื่อพิจารณาถึง ปัจจัยที่ส่งผลต่อการประกอบธุรกิจ ณ ปัจจุบันของภาครัฐที่ผ่านมานั้น ประเทศไทยได้ดำเนินการด้านอุตสาหกรรม ซึ่งสามารถที่จะสรุปปัญหาเชิงโครงสร้างของวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อมของไทยได้ดังนี้

เนื่องด้วยกระบวนการผลิตของภาคอุตสาหกรรมนั้นยังไม่มีการปรับปรุงเปลี่ยนแปลงเทคโนโลยีที่ใช้ในการผลิตเท่าที่ควร ยังมีการใช้เครื่องจักรเก่าในการผลิตอยู่ การลงทุนปรับปรุงเครื่องจักรที่ทันสมัยนั้นจะต้องใช้เงินลงทุนค่อนข้างสูงประกอบกับวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อมของไทยยังอ่อนแอด้านสภาพคล่องทางการเงิน ซึ่งมีผลต่อคุณภาพของสินค้าไม่ได้มาตรฐานหรือผลิตได้ช้า ไม่มีประสิทธิภาพเท่าที่ควร

2.ปัญหาการขาดความรู้ในการบริหารการจัดการสมัยใหม่

ลักษณะของผู้ประกอบการไทยส่วนใหญ่จะมีลักษณะการสืบทอดธุรกิจมาจากเครือญาติกันทำให้ ทักษะการบริหารนั้นจะเรียนรู้จากประสบการณ์หรือการเห็นเป็นส่วนใหญ่ ขาดทักษะที่ถูกต้องในเรื่องการตลาด การพัฒนาสินค้าเพื่อให้เกิดความหลากหลาย การบริหารการเงินและบัญชี ซึ่งจะคำนึงถึงต้นทุนเพียงระยะสั้น มิได้คำนึงถึงต้นทุนระยะยาวในธุรกิจ

เนื่องด้วยระดับเทคโนโลยีการผลิตของไทยนั้นยังไม่ทันสมัยเท่าที่ควร ทำให้คุณภาพของสินค้าไทยยังอยู่ในระดับ กลาง-ล่าง สินค้าชิ้นส่วนนั้นยังไม่ได้มาตรฐานระดับสากล ส่วนสินค้าระดับล่างถูกแข่งขันโดย ลาว เวียดนาม อินโดนีเซีย และอินเดียที่มีระดับการจ้างแรงงานถูกกว่า

4. ปัญหาทรัพยากรบุคคล

บุคลากรในภาคอุตสาหกรรม ยังขาดผู้มีความรู้ด้านเทคนิคเป็นอย่างมากเนื่องด้วยลักษณะแรงงานของไทยมีการศึกษาชั้นประถมศึกษากันมาก ถึงแม้ว่าแนวโน้มด้านการศึกษาระดับมัธยมจะเพิ่มมากขึ้น ตามที่รัฐบาลให้การส่งเสริมด้านโอกาสทางการศึกษา และบุคลากรระดับผู้จัดการยังมีน้อยจึงไม่เพียงพอกับระดับงานที่ต้องดูแลและจัดการ

ในเรื่องการขาดแคลนแรงานของไทยเป็นปัญหาที่ยังไม่ได้รับการแก้ไข และเป็นปัญหาที่สำคัญที่ต้องเร่งดำเนินการแก้ไข จากพื้นฐานของการศึกษาไทย แรงงานของไทยยังมีการศึกษาระดับประถมศึกษา ถึงร้อยละ 90 โดยส่วนใหญ่จะจบการศึกษาระดับประถม 4 เป็นแรงงานที่ใช้แรงงานในการทำงาน ส่วนการศึกษาในระดับมัธยมก็ยังน้อย ซึ่งยังไม่เพียงพอต่อความต้องการ

แรงงานที่สำเร็จการศึกษาระดับปริญญาตรีในปัจจุบัน ในสายสังคมศาสตร์ เมื่อเปรียบเทียบสัดส่วนกับสายวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี เท่ากับ 79: 21 ปี 2540 แสดงเห็นว่าการสนับสนุนการศึกษาด้าน วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีของไทยในปัจจุบันยังขาดการสนับสนุนอย่างต่อเนื่องเมื่อเทียบกับประเทศที่มีการพัฒนาแล้วในเอเชีย ได้แก่ ญี่ปุ่น

การพัฒนาบุคลากรในระดับอาชีวะศึกษานั้น ที่ผ่านมายังขาดเป้าหมายที่ชัดเจนว่า จะผลิตเป็นจำนวนเท่าใด สาขาวิชาใดบ้าง เนื่องจากการขาดการประสานงาน ในการวางแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมในประเทศเข้ากับเป้าหมายการผลิตกำลังคนอย่างชัดเจนและต่อเนื่องด้วย และการศึกษาในระดับวิชาชีพ ยังอยู่ในโรงเรียนเป็นส่วนใหญ่ ไม่สามารถตามการเปลี่ยนแปลงของเทคโนโลยีได้

การศึกษาในระดับอุดมศึกษา ยังขาดการศึกษาเพื่อการเชื่อมโยงกับภาคธุรกิจ และสถานประกอบการอันที่จะสนับสนุนด้านการวิจัยและพัฒนา ที่สามารถนำไปประยุกต์ใช้ในเชิงพาณิชย์ได้

ที่ผ่านมา ภาคอุตสาหกรรมของประเทศไทยยังประสบกับปัญหา NPL สูง ทำให้สถาบันการเงิน ณ ปัจจุบันไม่กล้ารับความเสี่ยงที่จะเกิดขึ้น ซึ่งโดยธรรมชาติก็มีความเสี่ยงอยู่แล้ว ถึงแม้ว่ารัฐบาลจะมีมาตรการช่วยเหลือภาคอุตสาหกรรมในการประนอมหนี้ก็ตาม ก็ยังไม่สามารถเข้าถึงแหล่งเงินทุนได้

อุตสาหกรรมร้อยละ 45 ได้ดำเนินการขอเงินกู้จากระบบธนาคารพาณิชย์ ในอีกร้อยละ 38.3 ใช้ทุนของจ้าของกิจการเอง และร้อยละ 9.4 จะมีการใช้เงินทุนนอกระบบ โดยภาพรวมร้อยละ 44.8 ประสบปัญหาด้านการเงินในเรื่อง เงินทุนหมุนเวียนไม่เพียงพอในการดำเนินธุรกิจ

จากตารางจะเห็นว่า ระยะเวลาการปล่อยสินเชื่อของวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อมน้อยกว่า 1 ปี มีสัดส่วนการได้รับการพิจารณาถึงร้อยละ 48.3 โดยเฉพาะวิสาหกิจขนาดย่อมซึ่งได้รับการพิจารณาถึง 53.6 และระยะเวลาการปล่อยสินเชื่อแก่วิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อมจะลดจำนวนที่ได้รับการอนุมัติลง เนื่องด้วยความอ่อนแอทางด้านการเงินและการจัดการ ทำให้เกิดความไม่เชื่อมั่นในตัวของผู้ประกอบการ ซึ่งสามารถเกิดความผันผวนได้ตลอดเวลา

ฉะนั้น จากปัญหาที่เป็นจริงของภาคธุรกิจไทย ท่านคงไม่สามารถที่จะปฏิเสธกับปัญหาที่เป็นพื้นฐานได้ พร้อมที่จะสร้างการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นทั้งบวกและลบอย่างแน่นอน ผู้ที่มีความอดทนเท่านั้นจะสามารถที่จะอยู่ต่อไปบนเส้นทางของการประกอบธุรกิจได้

มีคำกล่าวที่ว่า ก้าวแรกของความสำเร็จ คือการเริ่มต้น (First Step to Winning is the Beginning) นั้น คือ ความสามารถพิเศษของผู้ประกอบการคือการแสวงหาวิธีการที่ดี ในการที่จะเริ่มต้นทำธุรกิจ ไม่มีความสำเร็จในเรื่องใด ๆ จะเกิดขึ้นก่อนการเริ่มต้น อย่างเช่น เมื่อท่านคิดว่าจะเริ่มต้นคิดที่จะขายอาหารสำเร็จรูปตามสถานที่ที่เป็นแหล่งคนผ่านไปมา ท่านไปถามสถานที่ที่จะเช่าพื้นที่ แต่มีคนมากล่าวทักว่า ทำเลแถวนี้ขายไม่ค่อยดีเท่าไหร่ ต้องขายสินค้าอื่นน่าจะดีกว่า สิ่งแรกที่จะเข้าไปหยุดยั้งวัตถุประสงค์ของท่าน ในการเปิดร้านขายอาหาร คือความพยายามที่จะมองธุรกิจในตัวอื่นที่ได้รับคำแนะนำมา

ฉะนั้นคุณสมบัติในการรู้จักเริ่มต้น คงเป็นสิ่งที่จะทำให้ท่านไปถึงตามเป้าหมายที่ได้ตั้งไว้ได้ ทั้งนี้ เมื่อได้เริ่มต้นทำไปแล้ว ในแง่ของการประกอบธุรกิจคงจะต้องให้ความสำคัญทุก ๆ ประเด็นของการประกอบธุรกิจ เพื่อที่จะสร้างธุรกิจนั้นเกิดความสำเร็จอย่างที่สุดไม่มีข้อบกพร่องใด ๆ เกิดขึ้น

หลายครั้งในชีวิตของคนเราแทบจะไม่ได้มีการใช้เวลาให้เกิดประโยชน์มากที่สุด เพราะเวลาเป็นสิ่งที่โลกเราให้มาใช้ โดยไม่ต้องมีการ ซื้อหาใด ๆ ทั้งสิ้น  แต่สำหรับในความคิดของนักธุรกิจแล้ว เวลาเปรียบเสมือนเงินทุนที่สามารถนำไปใช้ก่อให้เกิดประโยชน์ได้ทุกเสี้ยววินาที การติดต่อ การประสานงาน การผลิตสินค้า การเข้าพบติดต่อลูกค้าของบริษัท สามารถนำเวลาที่ได้มาเหล่านี้ไปลงทุนและจัดสรรเป็นส่วน ๆ ได้ เราจะเห็นว่านักธุรกิจที่จะมีลักษณะความอดทน เช่น การนอนดึก ตื่นเช้ากว่าคนอื่น บางวันแทบจะไม่มีโอกาสได้นอน ที่ต้องใช้เวลาในการเร่งผลิตสินค้าให้ทันตามที่ลูกค้ามีคำสั่งซื้อมา

คุณสมบัติที่ดีนี้สำคัญไม่น้อยกว่าสิ่งอื่นที่จะต้องมีการบริหารเวลาให้คุ้ม ทุกคนมีเวลา 24 ชั่วโมงต่อหนึ่งวัน เหมือนกันทั้งหมดทุกคน ฉะนั้น ผู้ประกอบการที่ดีจะต้องตระหนักเห็นถึงความสำคัญและคุณค่าของเวลา เหมือนกับเงินทุนในการประกอบธุรกิจเลยทีเดียว    

คุณสมบัติพิเศษของการเป็นผู้ประกอบการธุรกิจที่ได้นำเสนอข้างต้น ถือว่าเป็นปัจจัยที่สำคัญในการเป็นนักธุรกิจที่สำเร็จ เมื่อท่านทราบอย่างนี้แล้ว ต้องกลับไปคิดว่า คุณสมบัติที่กล่าวมานั้น ท่านมีครบหรือเปล่า ข้อใดข้างต้นยังขาดไปบ้าง เมื่อทราบแล้วต้องกลับไปพร้อมที่จะปรับปรุงให้เกิดขึ้น เพื่อท่านจะได้เป็นนักธุรกิจที่ดี บนเส้นทางการประกอบธุรกิจส่วนตัว

- เพราะว่าเราต้องการประสบความสำเร็จ

- เพราะว่าเราต้องการทำงานที่เป็นอิสระไม่ต้องการเป็นลูกน้องใคร

- เพราะว่าเราต้องการใช้ทักษะส่วนตัว หรือสามารถใช้ความสามารถพิสูจน์ความสามารถของเราได้อย่างเต็มที่

- เพราะว่าเราต้องการที่จะควบคุมชีวิตของตนเองได้

- เพราะว่าเราอยากสร้างบางสิ่งที่ดีให้กับครอบครัว พ่อ แม่ ภรรยา สามีและบุตร

- เพราะว่าเราอยากทำในสิ่งที่ท้าทาย

- เพราะว่าอยากใช้ชีวิตของตนเองที่สามารถเลือกได้

- เพราะว่าเราอยากได้รับการยอมรับจากสังคม เช่น การนับหน้าถือตา การได้รับรางวัลเกียรติยศ การได้รับความไว้วางใจจากสังคมชั้นสูง

1.ความสำเร็จของผู้ประกอบการใหม่ (New Entrepreneurs Creation), กรมส่งเสริมอุตสาหกรรม, 2546 2.การเป็นผู้ประกอบการ (Entrepreneurs), ดร.โชติศักดิ์ ชวนิชย์, 2537