สนั่น เถาชารี     

เนื่องจากหัวหน้างานไม่ได้เป็นผู้ปฏิบัติงานทั้งหมดด้วยตัวเอง แต่เป็นผู้ควบคุมดูแลผู้ใต้บังคับบัญชาหรือคนงานปฏิบัติงานให้เป็นตามแผนงานที่วางไว้และได้ผลงานตามเป้าหมาย แต่การที่ผู้ใต้บังคับบัญชาหรือคนงานจะสามารถปฏิบัติงานได้อย่างมีประสิทธิภาพเพียงใดนั้น ขึ้นอยู่กับความรู้และความชำนาญงาน  

ดังนั้น ถ้าผู้ใต้บังคับบัญชาหรือคนงานไม่สามารถปฏิบัติได้ดีเพียงพอ ย่อมเกิดความเสียหายต่องาน หัวหน้างานจึงมีหน้าที่ต้องสอนงานแด่ผู้ใต้บังคับบัญชาหรือคนงานตลอดเวลา หัวหน้างานที่มีการสอนงานที่ดี นอกจากจะทำให้ลูกน้องสามารถเพิ่มพูนฝีมือในการทำงานและยกระดับมาตรฐานการทำงานของหน่วยงานแล้ว ยังเป็นที่เลื่อมใสศรัทธาของผู้ใต้บังคับบัญชาในการรอบรู้งาน และเป็นที่พึ่งเมื่อมีปัญหาในการทำงานด้วย  

การสอนงาน คือ การที่ผู้บังคับบัญชาสอนหรือแนะนำผู้ใต้บังคับบัญชาได้เรียนรู้เกี่ยวกับลักษณะงาน วิธีปฏิบัติงาน และมีพฤติกรรมในการทำงานที่เหมาะสม เพื่อให้สามารถทำงานได้บรรลุวัตถุประสงค์อย่างมีประสิทธิภาพ อีกนัยหนึ่ง การสอนงานเป็นกระบวนการถ่ายทอดวิธีการทำงานที่ดีที่สุดให้แก่ผู้ปฏิบัติ เพื่อที่จะได้ไม่มีการลองผิดลองถูก ผู้ที่สอนงานนั้นอาจเป็นหัวหน้างานเอง หรือมีการมอบหมายให้คนงานที่มีความชำนาญอยู่แล้วเป็นผู้สอนงานแทนก็ได้

การสอนงานนี้ปกติมุ่งสอนงานกับคนงานใหม่เป็นสำคัญ เพื่อให้รู้งาน เข้าใจงาน และสามารถทำงานนั้นได้อย่างถูกต้องภายในเวลาอันสั้น แต่ในบางกรณีก็อาจมีความจำเป็นต้องสอนงานแก่คนงานที่อยู่เดิมหรือคนงานเก่าด้วย โดยเฉพาะคนงานที่ยังไม่มีฝีมือได้มาตรฐานหรือเมื่อมีการเลื่อนตำแหน่ง โอนย้าย สับเปลี่ยนหน้าที่การงาน เป็นต้น

นอกจากนี้ถ้าได้มีการนำเทคนิควิธีการทำงานใหม่ ๆ เครื่องจักรระบบใหม่หรือระเบียบการใหม่มาใช้ในหน่วยงาน หัวหน้างานก็จำเป็นต้องสอนงานให้คนงานทุกคนได้รู้และเข้าใจ เพื่อจะได้สามารถทำงานต่อไปได้อย่างราบรื่นและต่อเนื่อง

การสอนงานอาจครอบคลุมถึงคนงานที่ไม่ได้รับผิดชอบงานนั้นโดยตรง แต่มีการทำงานที่เกี่ยวพันกันก็ได้ ทั้งนี้เพื่อให้เข้าใจปัญหาในการทำงานร่วมกัน และเอื้อประโยชน์ในกรณีที่มีการโอนย้าย หรือการเร่งการปฏิบัติงานเพราะสามารถนำผู้ที่ได้รับการสอนงานไว้แล้วมาปฏิบัติงานได้ทันที

จุดมุ่งหมายของการสอนงาน
ในการสอนงานนั้น ผู้สอนมุ่งจุดมุ่งหมายที่สำคัญ ดังต่อไปนี้

1. ให้ผู้เรียนเข้าใจเรื่องทุกอย่างที่สอน
2. ให้ผู้เรียนสามารถทำงานนั้นได้อย่างถูกต้องตามมาตรฐาน
3. ให้ผู้เรียนสามารถทำงานได้ด้วยวิธีการที่ปลอดภัย
4. ให้ผู้เรียนสามารถทำงานนั้นได้ด้วยความรวดเร็ว
5. ให้ผู้เรียนสามารถแก้ไขปัญหาข้อขัดแย้งได้ด้วยตนเอง  

(ก) สบายใจ ผู้สอนต้องทำให้ผู้เรียนเกิดความรู้สึกสบายใจไม่คิดว่าการสอนงานเป็นการบังคับ แต่เป็นการเรียนเพื่อประโยชน์ของผู้เรียนเอง ผู้สอนควรชี้แจงว่า ผู้เรียนต้องทำงานนั้นไปทำไม และงานนั้นมีความสำคัญอย่างไร หากผู้เรียนสามารถทำงานได้ดีแล้วจะเกิดประโยชน์อย่างไร

(ข) เร้าใจ ผู้สอนต้องทำให้ผู้เรียนเกิดความปรารถนาที่จะเรียน เพระถ้าผู้เรียนไม่พร้อมที่จะเรียนหรือขาดความสนใจแล้ว การเรียนรู้จะเกิดขึ้นน้อยมาก การเร้าใจอาจทำได้โดยวิธีการสอนที่น่าสนใจ มีการเตรียมการสอนที่ดี และใช้อุปกรณ์การสอนช่วยสนับสนุน

(ค) เข้าใจ การสร้างความเข้าใจในเรื่องที่สอนนั้น ผู้สอนควรเริ่มต้นจากสิ่งที่ผู้เรียนได้รู้เรื่องมาบ้างแล้ว และสร้างความสัมพันธ์ระหว่างสิ่งที่เขารู้อยู่เดิมกับงานใหม่ หรือเริ่มจากสิ่งเข้าใจง่ายก่อนแล้วจึงนำไปสู่เรื่องที่ยากหรือสลับซับซ้อน

(ง) เข้ามีส่วนร่วม การที่ผู้เรียนจะสามารถเข้าใจและจดจำได้ดีรวมทั้งสามารถนำไปปฏิบัติได้นั้น ผู้เรียนจะต้องได้มีโอกาสฝึกหัดทำด้วยตนเองเพื่อให้ประสาทสัมผัสหลาย ๆ ทาง นอกเหนือจากการได้ยินหรือได้เห็น ดังคำกล่าวที่ว่า "สิบปากว่าไม่เท่าตาเห็น สิบตาเห็นไม่เท่าลงมือทำ"     

(จ) การจำความรู้ไปปฏิบัติ เมื่อสอนแล้ว ผู้เรียนควรได้มีโอกาสนำความรู้นั้นไปปฏิบัติจริง โดยระยะแรกผู้สอนอาจช่วยกำกับดูแลและให้คำแนะนำจนสามารถทำงานได้อย่างถูกต้องเป็นนิสัย และเกิดความมั่นใจจนสามารถทำงานด้วยความชำนาญได้ต่อไป

1. จัดตารางการสอนงาน เพื่อที่จะได้รู้กำหนดเวลาที่แน่นอน ว่าจะต้องสอนงานประเภทใด เมื่อใด ทั้งได้มีการศึกษางานที่จะสอนไว้ให้เข้าใจแจ่มแจ้ง โดยเลือกวิธีการทำงานที่ดีที่สุดมาเป็นหลักในการสอน

2. แบ่งงานที่สอนออกเป็นขั้นตอน หรือที่เรียกว่า การซอยงาน เพื่อให้ผู้เรียนสามารถติดตามการสอนได้อย่างถูกต้อง ขั้นตอนนี้จะเริ่มจากเรื่องที่ง่ายไปหายาก มีการแบ่งเป็นตอน ๆ เพื่อความเข้าใจเป็นเรื่อง ๆ โดยในแต่ละตอนนั้นจะชี้ให้เห็น "หัวใจ" หรือหลักสำคัญของขั้นตอน และมีการกำหนดรายละเอียดไว้ เพื่อผู้สอนสามารถใช้ประกอบการสอนให้เป็นไปตามลำดับขั้น และเน้นจุดสำคัญได้อย่างถูกต้อง

3. การจัดเตรียมสถานที่และอุปกรณ์การสอน ได้แก่ ห้องที่จะใช้สอนซึ่งควรเป็นสัดส่วนไม่มีสิ่งรบกวน มีแสงสว่างเพียงพอ และมีอุปกรณ์ที่จะใช้ประกอบการสอนอย่างครบถ้วน ไม่ว่าจะเป็นเครื่องจักร ตัวอย่าง เครื่องมือที่ต้องใช้ กระดานดำ เครื่องฉายสไลด์ เครื่องฉายข้ามศีรษะ เครื่องฉายวิดีโอ (ถ้ามี) ห้องสำหรับการประชุมกลุ่ม หรือถ้าเป็นการสอนในที่ทำงานก็ต้องสร้างบรรยากาศที่เหมาะสมแก่การเรียนรู้ด้วย

1. ก่อนการสอนงาน ต้องมีการเตรียมผู้เรียนให้พร้อมที่จะเรียนโดยสร้างบรรยากาศที่ดี มีการทักทายผู้เรียนอย่างเป็นกันเอง มีการสอบถามดูว่าผู้เรียนได้เรียนรู้อะไรแล้วบ้าง เพื่อจะได้สอนเฉพาะสิ่งที่เขาไม่รู้เป็นการประหยัดเวลา ต่อจากนั้นก็เป็นการชี้แจงถึงประโยชน์ที่จะได้จากการเรียนงาน เพื่อเร้าใจให้ผู้เรียนมีความสนในเรื่องที่จะสอน

2. ทำการสอน ผู้สอนควรสอนไปตามขั้นตอนที่กำหนดไว้ตามลำดับ โดยใช้เทคนิคต่าง ๆ ในการสอนงานเพื่อให้เรียนได้มีความเข้าใจในเรื่องที่สอน เทคนิคในการสอนงาน ได้แก่ การบรรยาย การแสดงให้ดู อธิบายให้ฟัง สาธิตเป็นตัวอย่าง ยกกรณีปัญหาให้มีการวิเคราะห์ แบ่งกลุ่มเพื่อระดมความคิดเห็นหรือร่วมแก้ปัญหา เป็นต้น     

ในขณะที่ทำการสอน ควรมีการย้ำจุดสำคัญของงาน รวมทั้งข้อที่ควรระมัดระวังเป็นพิเศษ เพื่อผู้เรียนจะได้เข้าใจและทำงานได้ง่ายขึ้นโดยไม่ผิดพลาด การที่จะรู้ว่าผู้เรียนมีความเข้าใจเรื่องที่สอนหรือไม่ ผู้สอนจะต้องหมั่นถามคำถามเพื่อเป็นการตรวจสอบความเข้าใจของผู้เรียนอยู่เสมอ การถามคำถามจะช่วยให้ผู้เรียนมีความตื่นตัวและสนใจการเรียนมากขึ้นด้วย

3..ให้ทดลองทำ เป็นขั้นตอนที่จะทำให้ทราบว่า ผู้เรียนได้เกิดการเรียนรู้แล้วหรือยังและยังต้องการความช่วยเหลือเพิ่มเติมอีกหรือไม่ ในระหว่างที่ให้ทดลองทำนี้ผู้สอนต้องเฝ้าดูอย่างใกล้ชิด อธิบายว่าเขากำลังทำอะไรและทำไมต้องใช้วิธีนี้ เมื่อมีข้อผิดพลาดเกิดขึ้น ผู้สอนต้องชี้ถึงสาเหตุ และแนะนำวิธีป้องกันและแก้ไข และถ้าทำได้ดีพอก็ควรให้คำชมเพื่อกระตุ้นให้เกิดความภาคภูมิใจ การให้ทดลองทำนี้ควรให้ทำซ้ำหลาย ๆ ครั้ง เพื่อให้แน่ใจว่าผู้เรียนรู้เรื่องดีพอแล้ว

4. ติดตามผล เมื่อได้มีการสอนงานไปแล้ว งานของผู้สอนยังไม่จบสิ้น ผู้สอนควรจัดให้ผู้เรียนได้มีโอกาสนำความรู้ที่ได้ไปปฏิบัติ โดยผู้สอนอาจมอบงานให้ทำ หรือให้ผู้เรียนได้เข้าปฏิบัติการจริง ในระหว่างนี้ผู้สอนควรติดตามการปฏิบัติงานอย่างใกล้ชิด สอดส่องดูแลการกระทำที่ไม่ถูกต้อง เมื่อเห็นว่าผู้เรียนพอทำงานได้แล้วจึงค่อยลดความช่วยเหลือลง แต่ก็ยังพร้อมที่จะให้คำแนะนำและตอบข้อสงสัยได้เสมอ การมอบหมายให้ทำจะช่วยให้ผู้เรียนมีความมั่นใจในตัวเอง และสามารถทำงานต่อไปได้โดยไม่ผิดพลาด        

- การเป็นผู้ฝึกสอน
- ความเป็นมิตร
- การเป็นผู้สนับสนุน
- การเป็นแบบอย่างที่ดี
- ความรู้สึกปลอดภัย
- อุปถัมภ์โดยไม่ประเมินผล
- ให้ทิศทางในการทำงานไปสู่เป้าหมาย

- ผู้ช่วยเหลือเพื่อการพัฒนาตนเองและองค์กร
- แรงกระตุ้น และแรงจูงใจ
- ประโยชน์จากประสบการณ์ ความรู้ ของผู้สอนงาน    

- วัฒนธรรมองค์กรที่เข้มแข็ง
- คุณค่าหลักจากคนรุ่นหนึ่งไปสู่อีกรุ่นหนึ่ง
- ความต่อเนื่อง และความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน
- การพัฒนาผู้นำในอนาคต
- ความยืนยงขององค์กร
- ลดอัตราการลาออกของพนักงาน

- เสริมทักษะการสื่อสารของผู้สอนงาน
- เพิ่มความละเอียดถี่ถ้วน
- มีโอกาสในการทบทวนความรู้ และประสบการณ์จากการทำงานในอดีต
- สร้างสัมพันธภาพที่ดีให้เกิดขึ้นในองค์กร     

- สร้างความรู้สึกปลอดภัยและบรรยากาศที่สบาย ๆ
- สังเกตและให้คำปรึกษาแก่ผู้เรียนงาน รวมถึงการถ่ายทอดทักษะสำคัญ ๆ
- ให้คำชี้แนะและข้อมูลย้อนกลับที่เพียงพอต่อการที่ผู้เรียนงานจะนำไปปรับปรุงแก้ไขตนเอง

เมื่อกระบวนการสอนงานประสบผลสำเร็จ พัฒนาการก็จะเกิดขึ้นแก่ตัวผู้สอนงานและผู้เรียนรู้งาน โดยที่ผู้สอนงานจะเริ่มต้นในการสร้างสัมพันธภาพโดยสนทนากับผู้เรียนรู้งาน ในแง่ของเป้าหมายองค์กรและเป้าหมายในการทำงาน หน้าที่รับผิดชอบในงาน ประสิทธิภาพในการทำงาน และอื่น ๆ

ส่วนผู้เรียนรู้งานก็จะปรึกษากับผู้สอนงาน ในด้านวิสัยทัศน์ส่วนตน เป้าหมายองค์กร กระบวนงานที่เกี่ยวข้อง คุณภาพงาน และความคาดหวังในอนาคต เป็นต้น ซึ่งข้อมูลเหล่านี้ในอีกแง่มุมหนึ่ง ก็เป็นข้อมูลที่ผู้สอนงานควรต้องทราบ เพื่อใช้เป็นพื้นฐานสำหรับการให้แนวทางและสอนงานในโอกาสต่อ ๆ ไป

บรรยากาศเป็นสิ่งที่สำคัญอย่างยิ่ง ในการที่จะสร้างความอบอุ่นละการร่วมแรงร่วมช่วยเหลือซึ่งกันและกัน นำไปสู่อิสระในการเปิดโอกาสต่อการร่วมคิด ร่วมทำ ร่วมเรียนรู้

ในฐานะของผู้สอนงาน สิ่งที่สำคัญคือ การสร้างความเชื่อมั่นศรัทธาระหว่างผู้สอนและผู้เรียนรู้ ความมีส่วนช่วยเหลือ อุปถัมภ์ ของกันและกัน รวมถึง การสร้างความเข้าใจร่วมกัน

กระบวนการในการสอนงานถูกสร้างขึ้นเพื่อเพิ่มศักยภาพ พรสวรรค์ และความสามารถเฉพาะตัวของผู้เรียน เพื่อที่จะเสริมศักยภาพให้แก่องค์กร เพราะความสำเร็จที่เห็นได้อย่างเป็นรูปธรรม ก็เนื่องมาจากการทำให้บุคคลมีประสิทธิภาพและมีประสิทธิผล แต่สิ่งที่พึงระวังไว้คืออย่าได้เอาตัวคุณไปใส่ตัวเขา เพราะหน้าที่ของคุณก็เพียงแค่พัฒนาทรัพยากรบุคลเท่านั้น      

การเป็นผู้คอยสนับสนุนนั้น
- จงอย่าสั่ง แต่จงฟัง
- งานของคุณ คือการดึงความคิดของพวกเขาออกมา และอย่าบีบบังคับให้พวกเขาต้องคิด แต่ควรให้อิสระพวกเขาในการพัฒนาช่วยพวกเขาในการทำแผนงาน ให้คำแนะนำเมื่อพวกเขาถาม เราจะถามก็เพื่อที่จะเข้าใจในความรู้สึกของพวกเขา ให้พวกเขาเขียนรายงานอธิบายสิ่งที่พวกเขาต้องการจะบรรลุ รวมถึงทักษะที่พวกเขาต้องการจะได้รับการส่งเสริม สนับสนุน และพัฒนา

- ให้พวกเขาได้มีโอกาสในการอธิบายถึงพัฒนาการในอาชีพ ความสามารถเฉพาะทางในงานที่ต้องการ สิ่งที่น่าสนใจเป็นพิเศษ งานส่วนรวม งานอาสา เป็นต้น

เมื่อรายงานเหล่านี้เสร็จสมบูรณ์ ให้พวกเขาระบุด้วยว่าทำอย่างไรจึงจะทำให้สิ่งเหล่านั้นเป็นไปด้วยความคาดหวัง เพื่อนำไปสู่การเขียนแผนปฏิบัติการในลำดับต่อไป                               

การให้ผู้เรียนมีการตอบสนอง เป็นการทำให้พวกเขาได้เรียนรู้จากประสบการณ์ ซึ่งถือเป็นสิ่งสำคัญและมีคุณค่า เมื่อมีการตอบสนองแล้ว จงเน้นไปที่ประเด็นสำคัญ ๆ ที่อยู่ภายใต้คำย่อที่ว่า "FOCUS" ดังนี้

F = Focus - key issues
O = Opportunities for development
C = Care - empathy - concern - compassion
U = Understanding and unconditional acceptance Strengths

ในบางครั้ง ปฏิกิริยาบางอย่าจากผู้เรียนอาจเกิดขึ้น เพราะฉะนั้นผู้สอนงานจึงควรทำความเข้าใจและยอมรับ ดังเช่นในตารางข้างล่างนี้

เมื่อผู้สอนงานได้รับการตอบสนองข้างต้น เขาอาจจะแสดงออกด้วยคำพูดหรือวิธีการใด ๆ ก็ตามที แต่มันไม่สำคัญเท่าใดนัก เพราะสิ่งที่สำคัญที่สุดคือ การที่ผู้เรียนรู้จะยอมรับในบทบาทของผู้สอนนั้นหรือไม่ต่างหาก 

ผู้เรียน 9 ประเภท
ในการสอนงาน ผู้สอนจะพบผู้เรียนประเภทต่าง ๆ ดังนี้

ตั้งคำถามออกมาแต่ละครั้ง พูดอะไรออกมาแต่ละคำ มีลักษณะก่อกวนชวนวิวาท เสียดสีคนโน้น แขวะคนนี้อยู่เรื่อย ๆ เป็นที่น่ารำคาญยิ่งนัก
วิธีแก้ไข พยายามอดทน ใจเย็น ๆ เฉย ๆ ไว้ อย่าสนใจ อย่าต่อล้อต่อเถียงด้วย ปล่อยให้พูดพร่ำไปคนเดียว ในที่สุดจะเงียบไปเอง

ใครจะพูดอะไรถามอะไรรู้ดีหมดทุกอย่าง เป็นเจ้าทฤษฎีอยู่คนเดียวไม่มีใครเสมอเหมือน
วิธีแก้ไข ให้กลุ่มผู้เรียนวิจัย "ทฤษฎี" ของเขาเอง อย่าไปตัดสินเสียคนเดียว คนหมั่นไส้อยู่มาก จะช่วยกันเล่นงานให้เงียบลงเอง

คอยจ้องจะค้าน หาจังหวะพลาดของผู้บรรยาย เพื่อแสดงภูมิของตนเองอยู่บ่อย ๆ 
วิธีแก้ไข อย่าปล่อยเลยตามเลย ฟังและยอมรับ (ถ้ารับฟังได้) ยอมนับถือว่าเขาก็เป็นฝ่ายถูกเหมือน เมื่อเรายอมรับเขา เขาก็พอใจแล้ว อาจค้านน้อยลงหรือเลิกค้านในที่สุด  

โวยวายเจี๊ยวจ๊าวไม่มีหยุดปาก พูดซ้ำซากวกวนอยู่นั่นเอง และไม่รู้จักจบลงง่าย ๆ 
วิธีแก้ไข คอยขัดจังหวะด้วยชั้นเชิง จำกัดเวลาให้พูด ให้เขาเป็นตัวตลกถ้าไม่หยุดพูด

ไม่ยอมเปิดปากพูดอะไรทั้งสิ้น นั่งหลับบ้าง ตื่นบ้าง ใครจะพูดอะไร ซักถามอะไรไม่สนใจทั้งนั้น นั่งเฉย ๆ ซึม ๆ เหมือนตัว "ฮิปโป"
วิธีแก้ไข ซักไซ้ไล่เลียงเรื่องการงานของเขาให้เขาพูดเรื่องหน้าที่การงานของเขาเอง ปัญหาของเขาเอง เรื่องที่เขาสนใจ ในที่สุดก็จะมีส่วนร่วมในกับการฝึกอบรมจนได้

นั่งนิ่ง ชำเลียงมองคนโน้นคนนี้เวลาเขาพูดกัน พอถูกถามเข้าก็อายม้วน บิดไปบิดมาไม่ยอมพูดยอมจา ไม่กล้าอ้าปาก แม้จะหัวเราะยังปิดปากหัวเราะ
วิธีแก้ไข ถามเขาบ่อย ๆ เรียกชื่อเขาบ่อย ๆ พยายามเพิ่มความเชื่อมั่นให้เขา เมื่อเขาตอบถูกก็ยกย่องชมเชย และใช้ความคิดของเขาเป็นตัวอย่าง

ร่วมมือด้วยดีทุกอย่าง อาสาตอบถ้าไม่มีใครตอบ นั่งเฉยเมื่อมีคนพูดมากอยู่แล้ว คอยเอาใจใส่ไม่ให้ผู้บรรยายผิดหวังหรือเคอะเขิน
วิธีแก้ไข ไม่ต้องหนักใจอะไร มีมากเท่าไรยิ่งดี คอยใช้เขาบ่อย ๆ ให้เขาได้โอกาสได้อภิปรายเพิ่มเติมเสมอ 

ประเภทที่ 8 หัวสูง
ทำท่าเป็นคนรู้แจ้งเห็นจริงทุกอย่าง ที่พูด ๆ กันมาทั้งหมดนี้ถือเป็นเรื่อง "ขี้ผง" สำหรับเขาเท่านั้น มักแสดงออกว่ามีภูมิเหนือกว่าอยู่เสมอ

วิธีแก้ไข อย่าวิจารณ์ความคิดเขา ใช้เทคนิคคล้อยตามและแก้ไข (Yes-but) อย่าทักท้วงตรง ๆ สอนเขาทางอ้อม ในที่สุดเขาจะรู้ตัวว่ามีความรู้ยังไม่สมบูรณ์ก็จะค่อย ๆ ลดทิฐิลงมาเอง

เถียงไม่รู้จักหยุดจักหย่อน คิดว่าตัวเองถูกเสมอ คือ รั้นพูดอยู่แต่เรื่องเดิม ยืนยันเรื่องนั้นว่าตัวเป็นฝ่ายถูก ใคร ๆ เขาไปถึงไหนแล้วก็ยังไม่ยอมเลิกพูด

วิธีแก้ไข ให้เก็บเรื่องนี้ไว้เจรจากันส่วนตัวหลังการบรรยายไปแล้ว

ประโยชน์ของการสอนงาน
การสอนงานที่ดีจะก่อให้เกิดประโยชน์ ดังต่อไปนี้

1. ผลงานของหน่วยงานเพิ่มขึ้น งานที่รับผิดชอบเป็นไปตามมาตรฐานหรือเป้าหมายที่กำหนดไว้
2. ข้อผิดพลาดในการทำงานลดน้อยลง
3. คนงานมีความเข้าใจในงานเพิ่มขึ้น มีฝีมือเพิ่มขึ้น สามารถทำงานได้อย่างถูกต้องตามวิธีการ
4. อุบัติเหตุในการทำงานลดน้อยลง
5. ผลผลิตมีคุณภาพดี ตรงตามมาตรฐาน เป็นที่พอใจของลูกค้า
6. หน่วยงานและองค์กรมีกำไรเพิ่มขึ้น

จากประโยชน์ต่าง ๆ ของการสอนงานนี้เอง องค์กรต่าง ๆ จึงควรเร่งรัดให้หัวหน้างานทำการสอนงานเพื่อเพิ่มพูนและพัฒนาฝีมือของคนงานให้กว้างขวางมากขึ้นต่อไป

การสอนงานนั้นถือเป็นหน้าที่ที่สำคัญประการหนึ่งของการเป็นหัวหน้างาน หัวหน้างานจึงควรทำความเข้าใจกับวิธีการสอนงาน และพยายามนำไปใช้เพื่อพัฒนาผู้ใต้บังคับบัญชาและคนงานให้มีความรู้ความชำนาญเพิ่มขึ้น ลดข้อผิดพลาดในการทำงานลง การสอนงานที่ดีจะเพิ่มผลงานของหน่วยงานและองค์กร และเพิ่มคุณค่าของหัวหน้างานให้มากขึ้น

หัวหน้างานที่สอนงานเป็น จะมีผู้ใต้บังคับบัญชาที่ดีที่ทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพ ทำให้หัวหน้างานลดภาระการติดตามงานและการแก้ไขข้อบกพร่องของงานออกไป ทั้งมีเวลาในการพัฒนางานมากขึ้น การสอนงานจึงถือเป็นเครื่องมือของหัวหน้างานในการทำงาน ซึ่งหัวหน้างานต้องรู้จักใช้เพื่อเพิ่มผลงานของตนเอง และขององค์กร ธุรกิจในท้ายที่สุด

1. สนั่น เถาชารี. การบริหารทรัพยากรมนุษย์เชิงกลยุทธ์ อีกหนึ่งยุทธวิธีแห่งความสำเร็จขององค์กร. Industrial Technology Review 2550; 13(163): 158-162.
2. สนั่น เถาชารี.กลยุทธ์การสร้างแรงจูงใจ กลไกที่ผู้บริหารองค์กรพึงพินิจ. Industrial Technology Review 2550; 13(173): 130-139.
3. สนั่น เถาชารี. กลยุทธ์การฝึกอบรมบุคลากรให้ได้ผล. Technic Magazine 2551; 25(288): 136-144.
4. สนั่น เถาชารี. บริหารงานบุคคลด้วยกลยุทธ์เชิงรุก ตอนที่ 1. ส่งเสริม เทคโนโลยี 2551; 35(199): 39-44.
5. อัชฌพร อังกินันทน์. การเพิ่มประสิทธิภาพในองค์กร. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์ศูนย์ส่งเสริมอาชีวะ, 2546.