อุปกรณ์และเครื่องมือสำหรับวิเคราะห์ขนาดอนุภาค โดยเครื่องมือที่ออกแบบสำหรับการวัดขนาดของอนุภาคที่จำหน่ายเชิงพาณิชย์โดยทั่วไปจะมีวิธีการวัดที่แตกต่างกัน วิธีการและเครื่องมือสำหรับการวัดขนาดอนุภาคได้มีการกล่าวถึงในหลายงานวิจัย อาทิเช่น [1, 2, 3, 4, 5] และอื่น ๆ วิธีการที่ใช้ในการวัดอนุภาคจุลสารจะมีความแตกต่างกันในการบ่งบอกถึงขนาดอนุภาคที่สามารถวัดได้ สำหรับอุปกรณ์และเครื่องมือวัดคุณสมบัติของอนุภาคที่มีอยู่ในปัจจุบันนั้นมีอยู่หลายชนิดด้วยกันแต่จะยกมากล่าวเฉพาะบางชนิดที่สำคัญมีการใช้อย่างแพร่หลายและบางอุปกรณ์อยู่ระหว่างการวิจัยพัฒนา ได้แก่

1. Differential Mobility Analyzer

Differential Mobility Analyzer (DMA) หรือเรียกว่าเครื่องวิเคราะห์การเคลื่อนตัวทางไฟฟ้า เป็นอุปกรณ์ที่ใช้หลักการความสามารถในการเคลื่อนที่ของอนุภาคภายใต้สนามไฟฟ้า คือ เมื่ออนุภาคที่มีประจุเป็นลบหรือบวกผ่านเข้ามาในสนามไฟฟ้า จะทำให้อนุภาคที่เป็นบวกเคลื่อนที่โค้งเข้าหาขั้วลบและอนุภาคที่เป็นลบจะเคลื่อนที่โค้งเข้าหาขั้วบวก DMA เป็นอุปกรณ์ที่ใช้สำหรับแยกขนาดของอนุภาคที่กระจายอยู่ในอากาศ

มีลักษณะโครงสร้าง และการทำงานแสดงไว้ดังรูป 1 เป็นทรงกระบอกแกนร่วม (Two Concentric Cylinders) ทรงกระบอกด้านในเป็นขั้วบวกและทรงกระบอกด้านนอกเป็นขั้วกราวด์ ดังนั้นเมื่อจ่ายแรงดันไฟฟ้าให้กับขั้วบวกหรือทรงกระบอกด้านในจะทำให้เกิดสนามไฟฟ้าตรงบริเวณช่องว่างระหว่างทรงกระบอก ในการทำงานจะเริ่มต้นด้วยการอัดประจุลบให้กับอนุภาคตัวอย่าง

ดังนั้นเมื่ออนุภาคเคลื่อนที่เข้ามาในสนามไฟฟ้าดังรูปที่ 1 จะเคลื่อนที่โค้งเข้าหาขั้วบวกซึ่งอยู่ตรงกลาง อนุภาคที่มีขนาดที่เหมาะสม (d*) กับแรงของสนามไฟฟ้าที่กระทำต่ออนุภาคก็จะเคลื่อนที่เข้าช่องเก็บตัวอย่างซึ่งต่อกับเครื่องนับจำนวนอนุภาค ส่วนอนุภาคที่มีขนาดเล็ก (d < d*) จะเคลื่อนที่เข้าหาขั้วบวกเร็ว ตกกระทบที่ผิวขั้วบวกก่อนที่จะถึงช่องเก็บตัวอย่าง และอนุภาคที่มีขนาดใหญ่ (d > d*) จะเคลื่อนที่ด้วยความเฉื่อยของตัวอนุภาคเองผ่านช่องเก็บตัวอย่างออกไปพร้อมกับอากาศสะอาด

การคัดขนาดอนุภาคจะทำได้โดยการปรับแรงดันไฟฟ้าที่จ่ายให้กับขั้วบวกทำให้แรงทางไฟฟ้าที่กระทำต่ออนุภาคเปลี่ยนไปดังนั้นอนุภาคที่ผ่านเข้าช่องเก็บตัวอย่างจะมีขนาดที่ต่าง ๆ กัน แปรผันตามแรงดันไฟฟ้าที่จ่ายให้กับขั้วบวก ซึ่งสามารถนำข้อมูลมาประมวลผลเป็นกราฟแสดงความสัมพันธ์ระหว่างขนาดและจำนวนของอนุภาคได้ ซึ่งเรียกว่า กราฟของการกระจายขนาดของอนุภาค

EAS ประกอบด้วยเครื่องวิเคราะห์การเคลื่อนตัวสองส่วนที่ต่างกัน ซึ่งจะทำงานคู่ขนานกัน การอัดประจุของอนุภาคจะทำโดยผ่านการอัดประจุไอออนขั้วเดี่ยว (Unipolar Ion Charging) การอัดประจุแบบแพร่ (Diffusion Charging) สำหรับเครื่องวิเคราะห์ D-analyzer และการอัดประจุแบบสนาม (Field Charging) สำหรับเครื่องวิเคราะห์ E-analyzer กระแสสัญญาณจากแต่ละเครื่องวิเคราะห์จะถูกบันทึกพร้อม ๆ กันและประมวลผลข้อมูล (Data Processing)

โดยการใช้วิธีการคิดแบบ Error-correcting Algorithm ใน EAS มีการติดตั้งอิเล็กโตรดไว้ประมาณ 12 ชั้น มีช่องขนาด 10, 18, 32, 56, 100, 180, 320, 560, 1000, 1800, 3200, 5600, 10000 นาโนเมตร ตามลำดับ ในแต่ละชั้นจะวางอยู่ในระยะตกกระทบที่ต่างกันขึ้นอยู่กับขนาดของอนุภาค ย่านความเข้มข้นเชิงจำนวนอนุภาคที่สามารถวัดได้จาก 10²–10⁵ อนุภาคต่อลูกบาศก์เซนติเมตร สำหรับช่องขนาดที่ต่ำกว่า 100 นาโนเมตร  และ 10¹–10⁴ อนุภาค ต่อ ลูกบาศก์เซนติเมตร

ในช่องขนาดจาก 100–1000 นาโนเมตร เวลาที่ใช้ในการวัดจะขึ้นอยู่กับความเข้มข้นของอนุภาค แต่จะมีค่าน้อยที่สุดคือ 4 วินาที เครื่อง EAS ที่พัฒนาโดยมหาวิทยาลัยตาร์ตู มีขนาด 440 ´ 490 ´ 900 มิลลิเมตร และน้ำหนักประมาณ 70 กิโลกรัม ราคาประมาณ 50,000 ยูโร

3. Bipolar Charge Aerosol Classifier

Bipolar Charge Aerosol Classifier (BCAC) เป็นอุปกรณ์ที่ใช้ในการวัดการกระจายการเคลื่อนตัวทางไฟฟ้าของอนุภาค (Electrical Mobility Distribution) โดยใช้หลักการของเครื่องตกตะกอนแบบไฟฟ้าสถิต (Electrostatic Precipitator Technique) ซึ่งได้พัฒนาขึ้นโดยมหาวิทยาลัยบรูเนล ประเทศอังกฤษ [7] ลักษณะการทำงานของ BCAC แสดงไว้ในรูปที่ 3

อุปกรณ์นี้จะประกอบด้วยส่วนตกตะตอนที่มีลักษณะโครงสร้างที่เป็นทรงกระบอกแกนร่วม 5 อันมาต่อกันแล้วคั่นด้วยฉนวนไฟฟ้าและจ่ายไฟฟ้าแรงสูงให้กับขั้วทรงกระบอกด้านใน โดยหลักการทำงานและโครงสร้างการทำงานของอุปกรณ์นี้จะมีลักษณะเหมือนกับ EAS แต่จะต่างกันตรงที่ BCAC ไม่ใช้วงแหวนหัววัดแต่ใช้เป็นลักษณะทรงกระบอกมาต่อกันหลายอันในแต่ละอันจะมีขนาดเส้นผ่านศูนย์กลาง 35 มิลลิเมตร และมีความยาว 20 เซนติเมตร อิเล็กโตรดแกนกลางจะใช้เส้นลวดที่มีขนาดเส้นผ่านศูนย์กลาง 1 มิลลิเมตร

โดยในแต่ละทรงกระบอกจะจ่ายแรงดันไฟฟ้าให้กับขั้วด้านในของทรงกระบอกไม่เท่ากันโดยมีการเพิ่มขึ้นของแรงดันไฟฟ้าเป็นขั้นๆ เป็นแบบโพลีโนเมียล ในการวัด อันดับแรกจะทำการอัดประจุให้กับอนุภาคตัวอย่างด้วยวิธีการอัดประจุแบบสองขั้ว (ฺBipolar Charging) อนุภาคที่ได้รับการอัดประจุจะเคลื่อนเข้าไปในส่วนการตกตะกอน (Precipitator Section) โดยอนุภาคที่มีประจุลบจะถูกดึงเข้าอิเล็กโตรดแกนกลางสะสมตัวอยู่บนเส้นลวด

ส่วนอนุภาคที่มีประจุบวกจะถูกผลักออกไปตกกระทบและสะสมตัวอยู่บนอิเล็กโตรดของผนังด้านในของทรงกระบอกด้านนอก ประจุจะถูกวัดโดยอิเล็กโตรมิเตอร์ร่วมกับสแกนเนอร์การ์ดกระแสต่ำหลายช่องวัด อุปกรณ์ทั้งหมดถูกต่อเข้ากับเครื่องคอมพิวเตอร์ควบคุมโดยโปรแกรมจากการป้อนข้อมูลแบบอัตโนมัติและมีการวิเคราะห์ข้อมูลทดลองสำหรับใช้แสดงผลแบบกราฟิก

4. Scanning Mobility Particle Sizer

Scanning Mobility Particle Sizer (SMPS) ยังเป็นที่รู้จักในชื่อว่า Scanning Differential Mobility Analyzer (SDMA) ทำงานบนหลักการของการแยกคัดการเคลื่อนตัวทางไฟฟ้า เหมือนกับ DMA และถูกใช้เพื่อวัดการกระจายขนาดอนุภาคเชิงจำนวน (Number-weighted Size Distribution) ลักษณะโครงสร้างและการทำงานของ SMPS แสดงไว้ในรูปที่ 4 มีลักษณะการทำงานคือ อนุภาคตัวอย่างอันดับแรกจะถูกผ่านเข้าไปใน Single-stage Inertial Impactor เพื่อคัดแยกอนุภาคใหญ่นอกเหนือย่านวัดออก

ต่อจากนั้นอนุภาคจะผ่านเข้าไปใน Bipolar Ion Neutralizer เพื่อทำให้ระดับประจุของอนุภาคมีการกระจายประจุแบบสมดุล Boltzmann Equilibrium จากนั้นอนุภาคที่ได้รับการอัดประจุจะผ่านเข้าไปในเครื่องวิเคราะห์การเคลื่อนตัวทางไฟฟ้าใกล้อิเล็กโตรดด้านนอก ซึ่งประกอบด้วยทรงกระบอกแกนร่วมที่อิเล็กโตรดแกนกลางจ่ายไฟฟ้าแรงสูงขั้วบวกและด้านนอกเป็นขั้วกราวด์ (0 ถึง 10,000 VDC) การไหลแบบราบเรียบของอากาศสะอาด (ปกติที่อัตราส่วน 10:1 กับอัตราการไหลของอนุภาค) จะผ่านเข้าไปใน DMA ใกล้อิเล็กโตรดแกนกลาง สนามไฟฟ้าภายใน DMA จะมีอิทธิพลต่อวิถีโค้งการเคลื่อนที่ของอนุภาคที่มีประจุ อนุภาคที่มีประจุบวกจะถูกผลักออกไปและถูกสะสมตัวอยู่บนผนังอิเล็กโตรดด้านนอก

ส่วนอนุภาคที่มีประจุลบจะถูกดึงเข้าหาแกนกลางที่อัตราที่ต่างกันจะขึ้นอยู่กับการเคลื่อนตัวทางไฟฟ้าของแต่ละอนุภาค อนุภาคที่มีขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางที่เหมาะสม (d*) ผ่านเข้าไปในช่องเก็บในอิเล็กโตรดแกนกลาง  อนุภาคเหล่านี้มีขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางเหมือนกันการเคลื่อนตัวทางไฟฟ้าที่สม่ำเสมอ เมื่อถูกแยกคัดในเทอมของการเคลื่อนตัวทางไฟฟ้า จากนั้นอนุภาคในช่วงขนาดนี้จะถูกส่งไปยังเครื่องนับจำนวนอนุภาค (Condensation Particle Counter: CPC) เพื่อวัดจำนวนความเข้มข้นของอนุภาค

ซึ่งรายละเอียดของเครื่องนับจำนวนอนุภาคจะอธิบายในหัวข้อต่อไป อนุภาคที่มีขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางการเคลื่อนตัวทางไฟฟ้าที่แตกต่างจะถูกสะสมตัวอยู่บนแกนกลาง (d_p < d*) หรือ ออกผ่านไปข้างล่างของ SMPS (d_p > d*) โดยการปรับเปลี่ยนค่าความเข้มสนามไฟฟ้าอย่างต่อเนื่อง (หรือ “Scanning”) แรงดันแกนกลางจะเลือกอนุภาคของการเคลื่อนตัวทางไฟฟ้าที่แตกต่างกัน การกระจายขนาดอนุภาคทั้งหมดสามารถที่จะวัดได้แม่นยำที่ความละเอียดสูง

บริษัท TSI แห่ง Minnesota ประเทศสหรัฐอเมริกา ได้ผลิต SMPS ออกมาหลายรูปแบบที่แตกต่างกันที่ครอบคลุมย่านขนาดจาก 3–150 นาโนเมตร และ 7–1000 นาโนเมตร ด้วยย่านความเข้มข้นจำนวนอนุภาคโดยประมาณจาก 10⁴–10⁹ อนุภาค ต่อลูกบาศก์เซนติเมตร และสามารถที่จะวัดการกระจายขนาดอนุภาคในเวลา 30 วินาที แต่โดยปกติจะมากกว่าคือ 60–120 วินาที SMPS เป็นเครื่องมือที่ใช้กันอย่างแพร่หลายในการวัดการกระจายขนาดอนุภาค และถูกพิจารณาเป็นมาตรฐานเปรียบเทียบกับวิธีการอื่น ๆ

ขณะที่ SMPS เหมาะสำหรับการวัดในห้องทดลอง มันไม่เหมาะสำหรับการใช้งานในภาคสนามเนื่องจากมันใหญ่ หนัก และในการทำงานมันจะต่อใช้งานร่วมกับเครื่องนับอนุภาค ซึ่งอาจจะมีแนวโน้มทำให้เกิดการชำรุดเสียหายได้หากไม่ระวังเป็นพิเศษ SMPS โดยปกติแล้วจะมีราคาจำหน่ายโดยประมาณที่ 70,000–100,000 เหรียญสหรัฐ

5. Condensation Particle Counter

เครื่องนับจำนวนอนุภาคแบบการควบแน่น (Condensation Particle Counter: CPC) โดยทั่วไปถูกใช้เป็นเครื่องมือสำหรับการวัดความเข้มข้นเชิงจำนวนของอนุภาครวมทั้งหมดโดยไม่คำนึงถึงขนาดอนุภาค ดังนั้นมันจึงไม่ให้ข้อมูลที่เกี่ยวกับขนาดอนุภาค ลักษณะโครงสร้างของ CPC แสดงไว้ในรูปที่ 5 ขณะที่อนุภาคตัวอย่างเข้าไปใน CPC จะมีการเปลี่ยนสัญญาณเป็นความร้อนจ่ายให้กับอ่างแอลกอฮอล์จนทำให้แอลกอฮอล์กลายเป็นไอลอยผ่านขึ้นไปยังท่อควบแน่น

ด้วยการตอบสนองเวลา 1 วินาที และโมเดล 3022A สามารถวัดอนุภาคได้เล็กถึง 7 นาโนเมตร ที่ความเข้มข้นจำนวนถึง 10⁷ อนุภาค ต่อ ลูกบาศก์เซนติเมตร ด้วยเวลาการตอบสนอง 12 วินาที  CPC โมเดล 3022A จะมีราคาโดยประมาณ 40,000 เหรียญสหรัฐ

6. Electrical Low Pressure Impactor

Electrical Low Pressure Impactor (ELPI) คือ Automated Multi-stage Impactor เป็นอุปกรณ์ที่สามารถวัดการกระจายขนาดอนุภาคในเวลาที่สั้นกว่า SMPS [10] ลักษณะโครงสร้างของ ELPI แสดงไว้ในรูปที่ 6  ELPI ใช้ Impactor 12 ขั้น ซึ่งสอดคล้องกับวิธีการ “ตัด” ขนาดที่ 8.4, 5.3, 3.2, 2.0, 1.3, 0.81, 0.51, 0.33, 0.21, 0.14, 0.081, 0.042 ไมโครเมตร ตามลำดับ

โดยอันดับแรกอนุภาคที่เข้ามาจะได้รับการอัดประจุจาก Unipolar Corona Charger อนุภาคที่ได้รับการประจุแล้วจะเคลื่อนที่เข้าไปในส่วนของ Impactor การทำงานของส่วนนี้จะอาศัยความเฉื่อยในการคัดขนาดของอนุภาค โดยในแต่ละชั้นจะให้อนุภาคตัวอย่างที่ต้องการวัดไหลผ่านเข้าช่องเล็ก ๆ เพื่อเร่งความเร็วของกระแสการไหลของอากาศ และวางแผ่นแบนขวางตรงทางออก

 ซึ่งทำให้อนุภาคที่มีขนาดใหญ่หรือมีความเฉื่อยมากตกกระทบกับผิวของแผนแบน ไม่สามารถเคลื่อนที่อ้อมผ่านแผ่นแบนได้ ส่วนอนุภาคที่มีขนาดเล็กหรือมีความเฉื่อยน้อยจะสามารถเคลื่อนที่อ้อมแผ่นแบนไปได้ ในการวัดการกระจายของขนาดอนุภาคนั้นจะทำการวัดกระแสไฟฟ้าจากแผ่นแบนที่เกิดจากการตกกระทบและสะสมตัวของอนุภาคที่มีประจุบนแผ่นแบนด้วยเครื่องวัดกระแสไฟฟ้าอิเล็กโตรมิเตอร์ โดยในแต่ละชั้นจะให้กระแสไฟฟ้าที่แตกต่างกัน เมื่อนำกระแสไฟฟ้าที่ได้ไปแปลงค่าจะได้ค่าของน้ำหนักของอนุภาคในช่วงขนาดนั้น ๆ

โดยปกติแล้ว ELPI ถูกพัฒนาเป็นอุปกรณ์สำหรับการวัดอนุภาคในไอเสียในงานอุตสาหกรรม และปล่องควันของโรงไฟฟ้า ดังนั้น ย่านขนาด และความละเอียดของเครื่องมือจะไม่ค่อยดี เหมาะสำหรับการวัดอนุภาคจุลสารของท่อไอเสียของการเผาไหม้ภายในเครื่องยนต์ ELPI สามารถวัดขนาดอนุภาคที่มีความเข้มข้นเชิงจำนวนในย่านโดยประมาณจาก 10²–10⁷ อนุภาค ต่อลูกบาศก์เซนติเมตร ในเวลาภายใน 5 วินาที เครื่อง ELPI ของบริษัท Dekati ประเทศฟินแลนด์ สามารถวัดขนาดอนุภาคอยู่ในช่วงขนาด 30 นาโนเมตร ถึง 10 ไมโครเมตร และสามารถที่จะขยายย่านวัดได้ต่ำถึง 7 นาโนเมตร มีขนาด 570 ´ 400 ´ 230 มิลลิเมตร น้ำหนัก 35 กิโลกรัม ราคาประมาณ 70,000 เหรียญสหรัฐ

7. NanoMet

NanoMet แสดงไว้ในรูปที่ 7 เป็นเครื่องมือที่ถูกเผยแพร่เมื่อเร็ว ๆ นี้ ซึ่งให้ข้อมูลตอบสนองค่อนข้างเร็วเกี่ยวกับคุณสมบัติพื้นผิวของอนุภาค [18] NanoMet ประกอบด้วยสองส่วนแยกออกจากกันแต่ช่องวัดจะเหมือนกันทุกอย่างซึ่งจะทำงานพร้อมกัน ในทั้งสองช่องวัดการไหลของอนุภาคที่เข้ามาจะถูกอัดประจุ สองช่องวัดจะแตกต่างกันตรงที่วิธีการอัดประจุให้กับอนุภาค ในกรณีของช่องวัดแรกจะใช้วิธีการ Corona Discharge เพื่อให้การอัดประจุแบบแพร่ให้กับอนุภาค

ขณะที่ในช่องวัดที่สองจะใช้หลอด Excimer เพื่อให้การอัดประจุแบบ Pho toe lectric ให้กับอนุภาค อนุภาคทั้งสองช่องวัดที่ได้รับการอัดประจุแล้วจะถูกดักและสะสมตัวบนแผ่นกรอง กระแสไฟฟ้ารวมทั้งหมดจากอนุภาคที่มีประจุสะสมตัวอยู่บนแผ่นกรองจะถูกวัดออกมา การกระจายประจุของอนุภาคจากการอัดประจุแบบแพร่จะเป็นสัดส่วนเฉพาะกับ Active surface Area รวมทั้งหมดของอนุภาค การกระจายประจุที่เป็นผลมาจากการอัดประจุแบบ Pho toe lectric จะขึ้นอยู่กับสัมประสิทธิ์วัสดุ (Material Coefficient) ฉะนั้น การกระจายประจุของทั้งสองการไหลจะมีความแตกต่างกัน

สัมประสิทธิ์ของวัสดุนี้จะขึ้นอยู่กับส่วนประกอบของวัสดุพื้นผิวของอนุภาคและจะบ่งบอกชนิดของแหล่งที่มาของอนุภาคที่แตกต่างกัน เช่น อนุภาคจากไอเสียของเครื่องยนต์ดีเซล อนุภาคจากควันบุหรี่ สารพิษ และอื่น ๆ ดังนั้น NanoMet สามารถจำแนกได้ทั้งคุณสมบัติพื้นผิวทั่วไปของอนุภาค และ การเปลี่ยนแปลงภายในคุณสมบัติพื้นผิวของอนุภาคที่รู้ชนิดมาก่อน NanoMet ยังสามารถวัดค่าสัมบูรณ์ของ Active Surface Area ทั้งหมดของอนุภาคได้ ระบบของ NanoMet สามารถวัดอนุภาคในช่วงขนาดโดยประมาณจาก 10 นาโนเมตร ถึง 1 ไมโครเมตร ด้วยเวลาประมาณ 1 วินาที NanoMet ที่มีจำหน่ายอยู่ในปัจจุบันจะมีราคาประมาณ 65,000 เหรียญสหรัฐ

บทสรุป

เครื่องวัดขนาดอนุภาคเป็นเครื่องมือที่มีความจำเป็นในการศึกษาคุณสมบัติและลักษณะทางกายภาพของอนุภาคเครื่องมือระดับสูงที่ใช้วิเคราะห์อนุภาคมีหลายชนิดและหลายแบบที่นิยมกัน ได้แก่ Differential Mobility Analyzer, Electrical Aerosol Spectrometer, Bipolar Charge Aerosol Classifier, Scanning Mobility Particle Sizer, Condensation Particle Counter, Electrical Low Pressure Impactor และ NanoMet เป็นต้น

ในบทความนี้เป็นสรุปรายงานผลสถานภาพเทคโนโลยีและแนวทางในการศึกษาถึงหลักการทำงานและโครงสร้างของเครื่องวิเคราะห์ขนาดอนุภาคในปัจจุบัน ซึ่งเป็นพื้นฐานที่สำคัญและสามารถที่จะนำไปประยุกต์ใช้ในการพัฒนาเครื่องวิเคราะห์อนุภาคขนาดเล็กต่อไปได้

1.       Davies, R. Rapid response instrumentation for particle size analysis, part 2. American Laboratory. January. (1974): 73.

2.       Jaenicke, R. Methods for determination of aerosol properties. in Fine Particles: Aerosol Generation, Measurement, Sampling and Analysis. (edited by Liu, B. Y. H.). Academic Press. New York . (1976): 467.

3.       Fuchs, N. A. Methods for determining aerosol concentration. Aerosol Science and Technology. 5 (1986): 123-143.

4.       Sinclair, D. Measurement of nanometer aerosol. Aerosol Science and Technology. 5 (1986): 187-204.

5.       Schmidt-Ott, A. New developments in aerosol characterization from the physical point of view. Particle System & System Characterization. 8 (1991): 35.

6.       Tammet, H., Mirme, A. and Tamm, E. Electrical aerosol spectrometer of Tartu University . Atmospheric Research. 62 (2002): 315 – 324.

7.       Kulon, J., Malyan, B. and Balachandran, B. The bipolar charge aerosol classifier. IEEE Trans. Industrial Application. 4 (2001): 2241-2248.

8.       Rosell-Llompart, J., Loscertales, I. , Bingham, D. and Fernandez, J. Sizing nanoparticles and Ions with a short differential mobility analyzer. Journal of Aerosol Science. 27 (1996): 695-719.

9.       Wang, S. C. and Flagan, R. C. Scanning electrical mobility spectrometer. Journal of Aerosol Science. 20 (1989): 1485-1488.

10.    Keskinen, J., Pietarinen, K. and Lehtimaki, M. Electrical low pressure impactor. Journal of Aerosol Science. 23 (1992): 353-360.

11.    Kasper, M., Matter, U. and Burtscher, H. NanoMet: online characterization of nanoparticle size and composition. SAE paper no. 2001-01-1998, (2000).