ภาพรวมการอนุรักษ์พลังงานของภาคอุตสาหกรรม

การเติบโตทางเศรษฐกิจอย่างรวดเร็วในช่วงปีที่ผ่านมา ทำให้การใช้พลังงานเพิ่มสูงขึ้นเป็นเงาตามตัว เพื่อเป็นการกระตุ้นให้ภาคอุตสาหกรรมตระหนักถึงความสำคัญของการอนุรักษ์พลังงาน การดำเนินการเพื่อให้ความช่วยเหลืออุตสาหกรรมในระดับ มหภาค หรือจุลภาค เพียงด้านเดียวจะไม่สามารถกระตุ้นให้เกิดความเปลี่ยนแปลงได้ จำเป็นอย่างยิ่งที่ภาครัฐจะต้องมีการวางนโยบายที่มีความชัดเจน และเอื้อต่อสภาพการดำเนินธุรกิจในปัจจุบัน และมีการกระจายองค์ความรู้ไปสู่ผู้ประกอบการ ให้เกิดความเข้าใจและนำไปประยุกต์ใช้ได้ด้วยตนเอง โดยองค์ความรู้ดังกล่าวต้องเป็นการลงมือปฏิบัติ เพื่อให้เกิดกรณีศึกษาด้านการประหยัดพลังงานในแต่ละสาขาอุตสาหกรรม

โดยทั่วไปแล้วเราสามารถแบ่งผู้ประกอบการอุตสาหกรรมออกเป็น 2 กลุ่มใหญ่ ๆ ได้แก่ อุตสาหกรรมที่มีความพร้อมทั้งด้านความรู้, บุคลากร และทุน ซึ่งมักจะเป็นกลุ่มอุตสาหกรรมขนาดใหญ่ และกลุ่มที่ขาดความพร้อมด้านใดด้านหนึ่ง หรือหลาย ๆ ด้าน ซึ่งมักจะเป็นกลุ่มอุตสาหกรรมขนาดเล็กไปจนถึงขนาดกลาง ดังนั้นการกระตุ้นอุตสาหกรรม 2 กลุ่มนี้ต้องใช้มาตรการที่แตกต่างกันในการดำเนินการ

.

กลุ่มอุตสาหกรรมที่มีความพร้อม นั้นมักมีสาเหตุของความล่าช้าในการดำเนินการด้านประหยัดพลังงานเนื่องจากการคืนทุนด้านการประหยัดพลังงานนั้นช้ากว่าการลงทุนด้านการผลิต ดังนั้นการวางนโยบายด้านภาษีจะช่วยให้มีการคืนทุนเร็วขึ้น

ส่วนกลุ่มที่ขาดความพร้อมนั้น เป็นกลุ่มใหญ่ในอุตสาหกรรมไทย โดยมักจะขาดความพร้อมหลาย ๆ ด้านพร้อมกัน แต่สาเหตุใหญ่คือการขาดความรู้ด้านการประหยัดพลังงาน ดังนั้นจำเป็นที่จะต้องมีการพัฒนาความรู้ที่สามารถนำมาใช้ได้โดยง่าย

ดังนั้น การพัฒนาโครงการอนุรักษ์พลังงานที่ได้ผลดีที่สุดคือการสนับสนุนให้เจ้าของกิจการเห็นความสำคัญของการอนุรักษ์พลังงาน เห็นว่าการลงทุนโครงการอนุรักษ์พลังงานนั้นคุ้มค่า เห็นว่าการอนุรักษ์พลังงานสามารถลดต้นทุน เพิ่มผลผลิต และเพิ่มความสามารถในการแข่งขันในระยะยาว 

การวางแผนโครงการอนุรักษ์พลังงาน ต้องมองภาพรวม (Comprehensive) เพราะการลดพลังงานสำหรับการปรับอากาศ ไม่ได้อยู่ที่การเปลี่ยนเครื่องปรับอากาศ แต่อยู่ที่การลดภาระการทำความเย็น หรือ การลดการใช้ไฟฟ้า ไม่ได้อยู่ที่การเปลี่ยนอุปกรณ์ แต่อยู่ที่ระบบการใช้ไฟฟ้า โดยมีการจัดระดับของ Comprehensive ให้สอดคล้องกับขนาดและความซับซ้อนของอุตสาหกรรม ไม่ขี่ช้างจับตั๊กแตน

ฉะนั้น โครงการอนุรักษ์พลังงาน จะเป็นโครงการของเจ้าของกิจการเอง ไม่ใช่โครงการที่ผู้อื่นมาหยิบยื่นหรือยัดเหยียดให้เพื่อให้เป็นโครงการอนุรักษ์พลังงานเพื่ออุตสาหกรรม โดยอุตสาหกรรมให้อุตสาหกรรมดำเนินโครงการบนหลักการของอาสาสมัคร (Voluntary) การลงทุน

ฉะนั้น การอนุรักษ์พลังงานเพื่ออุตสาหกรรมโดยอุตสาหกรรม จึงต้องตั้งวัตถุประสงค์ไว้ดังนี้

- เพื่อวางนโยบายด้านภาษีที่เอื้อต่อการดำเนินงานด้านการประหยัดพลังงานซึ่งจะเปลี่ยนสภาพแวดล้อมในการดำเนินธุรกิจโดยรวม ให้การลงทุนด้านการประหยัดพลังงานมีความคุ้มค่าด้านการลงทุนโดยอาศัยมาตรการที่เหมาะสม

- พัฒนาองค์ความรู้และการประหยัดพลังงาน ที่สามารถนำมาประยุกต์ใช้ได้ทันทีในอุตสาหกรรมแต่ละสาขา ผู้ประกอบการอุตสาหกรรมตระหนักถึงความสำคัญด้านการประหยัดพลังงาน และอาสาที่จะดำเนินโครงการด้วยตนเอง (Voluntary)

โดยการตั้งเป้าหมายการอนุรักษ์พลังงานเพื่อให้บรรลุวัตถุประสงค์นี้ จะต้องมองถึงภาพรวมของอุตสาหกรรมทั้งประเทศ โดยเฉพาะกลุ่มอุตสาหกรรมที่มีการใช้พลังงานเป็นจำนวนมาก เมื่อดำเนินการประหยัดพลังงานแล้ว ผลที่เกิดขึ้นย่อมมีความคุ้มค่าอย่างแน่นอน สามารถสร้างแรงจูงใจให้อุตสาหกรรมกลุ่มอื่น ๆ เข้าร่วมดำเนินการอนุรักษ์ด้วยความสมัครใจและมุ่งมั่นที่จะให้มีการอนุรักษ์พลังงานกันเอง โดยภาครัฐไม่ต้องบังคับ เพียงแต่คอยกระตุ้น ให้แรงจูงใจที่จะให้ภาคอุตสาหกรรมดำเนินการ ฉะนั้น การตั้งเป้าหมาย ควรจะต้องมีการกระตุ้นให้อุตสาหกรรมไทยตระหนักถึงความสำคัญของการประหยัดพลังงานและลงมือดำเนินการอย่างกว้างขวาง ซึ่งโรงงานอุตสาหกรรมสามารถปรับสภาพแวดล้อมในการดำเนินธุรกิจให้เอื้อต่อการอนุรักษ์พลังงาน และยังสร้างความยั่งยืนในการประหยัดพลังงานของอุตสาหกรรมไทย

กลุ่มอุตสาหกรรมเป้าหมาย

กลุ่มอุตสาหกรรมทุกกลุ่มล้วนแล้วแต่มีการใช้พลังงานทั้งสิ้น และมีศักยภาพในการดำเนินการอนุรักษ์พลังงาน โดยกลุ่มอุตสาหกรรมสามารถนำมาพิจารณาจากสภาอุตสาหกรรม ซึ่งได้มีการจัดแบ่งกลุ่มอุตสาหกรรมไว้ เช่น กลุ่มผลิตภัณฑ์สำเร็จรูป, กลุ่มอุตสาหกรรมสนับสนุน เช่น  อะไหล่ยานยนต์ กลุ่มอุตสาหกรรมเคมี, กลุ่มวัตถุดิบ เช่นอุตสาหกรรมเหล็ก กลุ่มอุตสาหกรรมปูนซีเมนต์ เป็นต้น

องค์กรภาครัฐ ถือว่าเป็นองค์กรที่มีบทบาทสำคัญในการกระตุ้นให้โรงงานอุตสาหกรรมกลุ่มต่าง ๆ ดังกล่าวข้างต้น ในการดำเนินการอนุรักษ์พลังงานให้เกิดขึ้น องค์กรภาครัฐอย่างเช่น กระทรวงพลังงาน กระทรวงอุตสาหกรรม สภาอุตสาหกรรม สถาบันการเงิน จะต้องสร้างบทบาทของรัฐภายใต้การอนุรักษ์พลังงาน ได้แก่

1.สร้างเครือข่ายความร่วมมือภาครัฐ ระหว่างกระทรวงพลังงาน กระทรวงอุตสาหกรรม สภาอุตสาหกรรม ฯลฯ ที่ผ่านมานั้นการดำเนินการเกี่ยวกับโครงการอนุรักษ์พลังงาน เรามักจะเห็นว่าต่างคนต่างทำ ซึ่งบางครั้งเมื่อพิจารณาแล้วก็จะเป็นโครงการที่มีลักษณะเดียวกันเลย ฉะนั้น เมื่อสามารถสร้างความร่วมมือ ทั้งหน่วยงาน บุคลากร ตลอดจน งบประมาณ ก็จะสามารถทำให้การช่วยเหลือกับภาคอุตสาหกรรมได้อย่างมีประสิทธิภาพ

2. ส่งเสริมให้สถาบันการเงินสนับสนุนโครงการอนุรักษ์พลังงาน การสนับสนุนด้านเงินลงทุนอุปกรณ์ประหยัดพลังงานจะเห็นได้ว่า ยังไม่ได้รับบริการอย่างเต็มที่ หรือไม่สามารถขอรับการสนับสนุนได้จริง ๆ ฉะนั้น ภาครัฐคงจะต้องตั้งกองทุนสำหรับเรื่องนี้โดยเฉพาะ เพื่อที่จะหามาตรการที่เอื้ออำนวยต่อภาคอุตสาหกรรมในการขอรับการสนับสนุน

3. สร้างระบบประกันความเสี่ยง เมื่อพิจารณาแล้วคงจะมี 2 ประเด็นด้วยกันคือ ประการแรก เกี่ยวข้องกับการปรับเปลี่ยนอุปกรณ์ที่เกิดขึ้น ไม่สามารถลดค่าใช้จ่ายไฟฟ้าได้จริง หรือไม่สามารถลดได้ตามผลการวิเคราะห์ที่นำมาพิจารณา กับ ประการที่สอง การกู้เงินเพื่อปรับเปลี่ยนอุปกรณ์ หรือการได้รับการสนับสนุนบางส่วนจากภาครัฐ ไม่จบลงด้วยการชำระค่าอุปกรณ์หรือ การหยุดกลางคันในเรื่องการใช้อุปกรณ์ โดยเฉพาะผู้ประกอบการที่ขอรับการสนับสนุนด้านเงินทุนจากสถาบันภาคเอกชน ซึ่งคงต้องมีการฟ้องร้องกันเกิดขึ้น

ในประเด็นการประกันความเสี่ยงภาครัฐจะต้องสร้างมาตรฐานการประกันความเสียงที่มีการจูงใจและชัดเจนให้เกิดขึ้น กับการดำเนินการในเรื่องเหล่านี้

4.จัดที่ปรึกษาเพื่อให้คำแนะนำและติดตามผลการดำเนินโครงการ ปัจจุบันที่ปรึกษาหรือผู้เชี่ยวชาญด้านพลังงานของเรามีอยู่มากมาย อย่างเช่นที่ปรึกษาด้านพลังงาน (Registered Consultant: RC) ที่ขึ้นทะเบียนการเป็นที่ปรึกษาไว้กับกรมพัฒนาและอนุรักษ์พลังงาน ซึ่งภาครัฐจะต้องเป็นผู้ตรวจสอบคุณสมบัติของที่ปรึกษาที่มีประสิทธิภาพเหล่านี้

5. กำหนดมาตรการวัดผลที่เป็นธรรมและง่ายต่อการปฏิบัติ

6.จัดโครงการให้ความรู้และฝึกอบรม การสร้างความเข้าใจของภาคอุตสาหกรรมเป็นสิ่งที่ภาครัฐจะต้องคำนึงถึงอย่างมากในการดำเนินโครงการพลังงาน การสร้างความเข้าใจให้กับผู้บริหาร จะนำไปสู่ความร่วมมือและการมีส่วนร่วมในการดำเนินโครงการประหยัดพลังงาน

7.จัดทำโครงการนำร่องและโครงการตัวอย่าง รัฐควรจะเป็นผู้ลงทุนในส่วนของโครงการนำร่องและโครงการตัวอย่าง เพื่อนำไปใช้เป็น Model และเพื่อให้อุตสาหกรรมมองเห็นการนำเทคโนโลยีไปใช้ที่ได้ผล โดยจัดแบ่งโครงการตามภาคอุตสาหกกรม ทั้งขนาดใหญ่ ขนาดกลางและ SME

8.สร้างระบบแรงจูงใจทางภาษี (Tax Incentive) เป็นแนวทางหนึ่งที่สามารถเกิดอาสาสมัครของภาคอุตสาหกรรมที่จะเข้ามาร่วมการอนุรักษ์พลังงานโดยใช้มาตรการทางภาษีเข้ามาเกี่ยวข้อง โดยให้กลุ่มอุตสาหกรรมนำเสนอผลการดำเนินโครงการที่สามารถทำการประหยัดพลังงานได้มาขอรับการลดหย่อนภาษีได้

บทบาทหน้าที่ของภาคอุตสาหกรรม

1. ศึกษาและวิเคราะห์การลงทุนโครงการอนุรักษ์พลังงาน แนวคิดการอนุรักษ์พลังงานเพื่ออุตสาหกรรมโดยอุตสาหกรรม จะเป็นเรื่องที่ภาคอุตสาหกรรมจะอาสาสมัครเข้ามาร่วมเองโดยภาครัฐมิได้เข้าไปบังคับแต่อย่างใด ฉะนั้น เจ้าของธุรกิจจะต้องมีการประเมินศักยภาพการประหยัดพลังงานของโรงงานอุตสาหกรรมของตนว่า มีศักยภาพการประหยัดพลังงาน และการลงทุนนั้นมีความคุ้มค่าหรือไม่ ตัวอย่างของ กิจการศูนย์บริการรถยนต์และอะไหล่รถยนต์ภายใต้โครงการชุบชีวิตธุรกิจไทย โดย กรมส่งเสริมอุตสาหกรรม โดยสภาพปัญหา ได้แก่

1.2 บุคลากรในสถานประกอบการขาดความรู้เรื่องการอนุรักษ์พลังงาน และจิตสำนึกในการอนุรักษ์พลังงาน

ซึ่งจากผลการวิเคราะห์จึงมีมาตรการในการนำเทคโนโลยีการประหยัดพลังงาน สถานประกอบการสามารถลดการใช้พลังงานลงได้ 77,134.48 KWh/ปี ค่าใช้จ่าย

-  มาตรการใช้เครื่องปรับอากาศประสิทธิภาพสูง

-  มาตรการติดฟิล์มกรองแสงที่ผนังโปร่งแสงเพื่อลดการใช้พลังงานในระบบปรับอากาศ

-  มาตรการใช้มอเตอร์ประสิทธิภาพสูงในเครื่องอัดอากาศ

และนอกเหนือจากสถานประกอบการมีแผนการจัดการพลังงาน 1-3ปี และในช่วงของการให้คำปรึกษาได้นำเสนอมาตรการและจัดทำแผน สามารถลดค่าใช้จ่ายได้ 70,066.22 บาท/ปี โดยมีรายละเอียดมาตรการ ดังนี้

-  การกำหนดการใช้อุปกรณ์ประสิทธิภาพสูง ในอนาคตเมื่อมีการเปลี่ยนอุปกรณ์ทดแทนของเดิมหรือติดตั้งใหม่ทางอาคารจะพิจารณาใช้อุปกรณ์ประสิทธิภาพสูงแทน

- การควบคุมการเปิด-ปิดเครื่องปรับอากาศอย่างเหมาะสม สถานประกอบการได้มีการกำหนดเวลาการเปิด-ปิดเครื่องปรับอากาศอย่างชัดเจน ซึ่งจะทำให้ลดการใช้พลังงานลงได้ และควบคุมค่า Peak Demand ด้วย

-  การจัดทำแผนผังระบุตำแหน่งและการเปิดใช้งานระบบแสงสว่าง เพื่อให้การเปิด-ปิดสวิตซ์ที่ควบคุมโคมไฟฟ้าอย่างถูกต้อง

-  การใช้แสงสว่างจากธรรมชาติ สำหรับดวงโคมที่ติดตั้งในบริเวณที่มีแสงธรรมชาติ สามารถใช้แสงธรรมชาติแทนได้ ซึ่งจะช่วยลดการใช้พลังงานไฟฟ้าในระบบแสงสว่างได้

-  การปรับอุณหภูมิเครื่องปรับอากาศที่ 24-25 ๐C

- การบริหารค่ากำลังไฟฟ้าสูงสุด เป็นการควบคุมการเปิดใช้เครื่องจักรอุปกรณ์เหมาะสมและสถานประกอบการได้ดำเนินการจัดตั้งกลุ่มอนุรักษ์พลังงานขึ้นในองค์กร โดยกลุ่มสามารถเสนอมาตรการประหยัดพลังงานได้ 3 กรณี คือ

-  การควบคุมการเปิดใช้งานและการรั่วของท่อและข้อต่อของเครื่องอัดอากาศ การลดการรั่วไหลของอากาศอัดจะเป็นการลดการใช้พลังงานไฟฟ้าและการควบคุมการเปิด-ปิด  เครื่องอัดอากาศก็สามารถลดค่าพลังไฟฟ้าสูงสุดได้

-  การปลดหลอดฟลูออเรสเซนต์ การปลดหลอดฟลูออเรสเซนต์ในบริเวณที่มีค่าความสว่างสูง ๆ

-  การปรับปรุงการระบายอากาศ การปรับปรุงระบบระบายอากาศให้ดีขึ้นจะช่วยลดการเปิดใช้พัดลมลง

ฉะนั้น การศึกษาโครงการลงทุนทั้งเป็นมาตรการที่ต้องลงทุน (InvestmentMeasurement)และมาตรการที่ไม่ต้องลงทุน (Non-Investment Measurement) ข้างต้นก็จะเกิดจากโรงงานอุตสาหกรรมเอง

2.นำเสนอโครงการเพื่อขอสนับสนุนจากรัฐ ภาคอุตสาหกรรมต้องมีการศึกษาและวิเคราะห์โครงการประหยัดพลังงาน ที่ทั้ง บุคลากร ผู้บริหาร ที่ปรึกษาได้เข้ามาช่วยจัดทำในความเป็นไปได้ของการขอสนับสนุนจากภาครัฐ

3.ว่าจ้างที่ปรึกษาเพื่อดำเนินโครงการ ปกติที่ปรึกษาที่เข้าไปศึกษาวิเคราะห์ในประสิทธิภาพการใช้พลังงานของโรงงานอุตสาหกรรมนั้นๆ มักจะเป็นผู้นำเสนอ ข้อเสนอโครงการดำเนินการให้กับเจ้าของโรงงานเอง ทำให้การทำงานลดขั้นตอนยิ่งขึ้น

4.ลงทุนก่อสร้างหรือปรับปรุงระบบการผลิต การใช้งาน การบริการ จากการศึกษาวิเคราะห์ในข้างต้น คงจะไม่สำเร็จลงได้ถ้าผู้ประกอบการไมได้ดำเนินมาตรการใด ๆ หรือไม่สมบูรณ์ตามที่ได้นำเสนอในเบื้องต้น  จึงต้องมีการดำเนินการอย่างทันทีเมื่อมีโอกาสที่ได้รับการสนับสนุนจากภาครัฐ

5.ดำเนินการใช้งานอย่างมีประสิทธิภาพ ด้วยความมุ่งมันและเอาจริงเอาจัง สร้างเป็นนโยบายให้มีความชัดเจน มีกิจกรรมให้พนักงานได้มีส่วนร่วมในระหว่างการดำเนินโครงการ

6.รายงานผลเป็นระยะ การายงานผลการดำเนินโครงการถือว่าเป็นสิ่งสำคัญทีเดียวที่จะทำให้เราทราบถึงความก้าวหน้า ปัญหาและอุปสรรค์ต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นระหว่างโครงการ  โดยทั่วไปภาครัฐ เมื่อให้การสนับสนุนภาคอุตสาหกรรมจะให้ที่ปรึกษาที่ทำงานให้กับบริษัท รายงานผลการดำเนินงานเป็นระยะ ซึ่งต้องได้รับความเห็นชอบจากเจ้าของโรงงานทุกครั้งที่มีการรายงานผลความก้าวหน้า โดยทั่วไป การรายงานจะเป็นเป็น 3 ระยะ ได้แก่ รายงานขั้นต้น, ขั้นกลาง และขั้นสุดท้าย

7.ประสานงานกับรัฐในการส่งเสริมและขยายผลการอนุรักษ์พลังงาน เมื่อสิ้นสุดโครงการและเกิดผลสำเร็จในการดำเนินโครงการพลังงาน ก็มักจะนำโรงงานอุตสาหกรรมเหล่านี้มาเป็นกรณีตัวอย่าง ของการดำเนินโครงการในปีต่อไป เพื่อสร้างความเชื่อมั่นให้เกิดขึ้นกับกลุ่มผู้ประกอบการ  ภาคอุตสาหกรรมดังกล่าวคงจะต้องประสานความร่วมมืออย่างแนบแน่นต่อการขยายผล เพื่อให้ภาพรวมของการใช้พลังงานของภาคอุตสาหกรรมลดต่ำลง

ขั้นตอนการดำเนินการการอนุรักษ์พลังงานเพื่ออุตสาหกรรมโดยอุตสาหกรรม

คณะกรรมการกำกับ

7. สถาบันการเงิน ฯลฯ

บทบาทและหน้าที่คณะกรรมการกำกับ

1. กำกับ ติดตาม การดำเนินโครงการและหาแนวทางการพัฒนาโครงการ

2. หาแนวทางสร้างเครือข่ายความร่วมมือภาครัฐในการอนุรักษ์พลังงาน ระหว่างกระทรวงพลังงาน กระทรวงอุตสาหกรรม กระทรวงการคลัง สภาอุตสาหกรรม ฯลฯ

3. หาแนวทางสร้างมาตรการทางภาษี (Tax Incentive) เพื่อจูงใจให้โรงงานอุตสาหกรรมอาสาสมัครใจเข้าร่วมโครงการ เพื่อที่จะสามารถกำหนดเป็นกรอบแนวทางในการดำเนินโครงการระยะต่อไป

5. กำหนดมาตรการวัดผลที่เป็นธรรมและง่ายต่อการปฏิบัติ และสร้างโครงการให้ความรู้และฝึกอบรม

6. สร้างโครงการนำร่องและโครงการตัวอย่าง เพื่อใช้เป็นแนวทางในการดำเนินโครงการระยะต่อไป

บทบาทและหน้าที่หน่วยบริหารกลาง

1. ทำหน้าที่ในหน่วยงานการบริหารโครงการกลางโดยภาพรวม

2. จัดทีมงานบริหารในการดูแลการทำงานของที่ปรึกษา และทำหน้าที่เป็นผู้ประสานการทำงาน ติดตามโครงการ

3. จัดทำฐานข้อมูลกลางของโครงการ เช่น ที่ปรึกษาโรงงานอุตสาหกรรม

4. จัดประชุมเพื่อหารือการทำงานและผลความคืบหน้าการทำงาน

5. จัดสัมมนาและประชาสัมพันธ์เผยแพร่กิจกรรมของโครงการเพื่อสร้างแรงจูงใจให้ให้สถานประกอบการเข้าร่วมโครงการด้วยความสมัครใจ

7. จัดประชุมเตรียมความพร้อมให้แก่ ทีมที่ปรึกษาก่อนเริ่มให้บริการปรึกษาแนะนำแก่ สถานประกอบการ และขณะที่ทีมที่ปรึกษาปฏิบัติงาน

8.ตรวจสอบการทำรายงานผลการดำเนินงานโครงการติดตามผลการปฏิบัติงานของทีมที่ปรึกษาเป็นระยะๆ และจัดทำรายงานฉบับสมบูรณ์และจัดส่งให้กระทรวงพลังงาน

9. จัดประชุมและติดตามความก้าวหน้าการปฏิบัติงานของทีมที่ปรึกษาเป็นระยะ ๆ ระหว่างโครงการ

10. จัดทำการพัฒนาระบบสารสนเทศและประยุกต์ใช้ในโครงการ

12. จัดทำโครงการนำร่องและโครงการตัวอย่าง เพื่อใช้เป็นแนวทางในการดำเนินโครงการระยะต่อไป

บทบาทและหน้าที่หน่วยร่วมดำเนิน

2. ประชาสัมพันธ์เผยแพร่โครงการ รับสมัคร สรรหา และคัดเลือกให้โรงงานที่มีศักยภาพเข้าร่วมโครงการ

4. จัดทีมที่ปรึกษา พร้อมทั้งกำกับ ติดตาม และบริหารประสานงานการปฏิบัติงานของที่ปรึกษา

6. จัดทำรายงานการดำเนินงานโครงการ ติดตามผลการปฏิบัติงานของทีมที่ปรึกษาเป็นระยะ ๆ และจัดทำรายงานฉบับสมบูรณ์และเสนอแนะสิ่งที่เป็นประโยชน์ต่อความสำเร็จของโครงการ

อย่างไรก็ดี การดำเนินโครงการพลังงาน ตามแนวทางนี้อาศัยความสมัครใจของกลุ่มผู้ประกอบการเองที่จะเข้ามาร่วม  ทำให้ภาครัฐต้องดำเนินการในเรื่องการใช้มาตรการกระตุ้นให้เล็งเห็นถึงความสำคัญ ทำให้เราต้องสร้างการจูงใจ ซึ่งเมื่อมองไปที่ตัวโรงงานอุตสาหกรรมหรือบริษัท จะมีบุคลากรอยู่ 6 กลุ่มที่ต้องจูงใจ โดยแต่ละกลุ่มจะมีความสนใจด้านพลังงานที่แตกต่างกัน และจะต้องจูงใจในแนวทางที่แตกต่างกันออกไป ดังต่อไปนี้

1. ผู้จัดการอาวุโส (Senior Managers)

-  แรงจูงใจของผู้จัดการอาวุโส คือ การปรับปรุงการปฏิบัติงานขององค์กร โดยลดค่าใช้จ่ายและเพิ่มความสามารถในการทำกำไร

-  แสดงให้เห็นถึงค่าใช้จ่ายของเชื้อเพลิงที่ควรจะเป็นในขณะนี้ หากมีมาตรการประหยัดพลังงาน

- แสดงที่มาการประหยัดเหล่านี้ประสบความสำเร็จได้อย่างไร ไม่ว่าโดยวิธีการเจรจาเรื่องค่าเชื้อเพลิง การลงทุนในมาตรการประสิทธิภาพพลังงานโดยเฉพาะ หรือโดยการจัดการที่ดีขึ้น

-ใช้ระบบบัญชีเพื่อประมาณผลการประหยัดออกเป็นตัวเลข เนื่องจากระบบบัญชีจะเป็นเครื่องมือที่มีอำนาจที่ใช้เจรจาเพื่อหาแหล่งทุนสำหรับกิจกรรมการจัดการด้านพลังงานและขยายการลงทุนต่อไป

2. ผู้จัดการแผนก (Department Managers)

-  ชี้ให้เห็นว่าค่าใช้จ่ายด้านพลังงานต่ำกว่าที่ตั้งไว้และจะกำหนดงบประมาณในปีต่อมาอย่างไร

-  ชี้ให้เห็นว่าหากค่าใช้จ่ายด้านพลังงานที่ต่ำกว่าที่ตั้งไว้ จะสามารถโอนไปใช้ในงบประมาณส่วนอื่นที่เป็นประโยชน์ได้

3. บุคลากรหลัก (Key Personnel)

4. ทีมงานการจัดการด้านพลังงาน (Energy Management Staff)

- หากท่านไม่จูงใจตัวท่านเองแล้ว ท่านจะไม่สามารถจูงใจทีมงานของท่านและบุคลากรอื่นในองค์กรได้ ทีมงานมักถูกกระตุ้นโดยแรงผลักพื้นฐาน 3 ประการ คือ ความสำเร็จ ความผูกพัน และอำนาจ ท่านจะพบว่าหนึ่งในนั้นครอบงำท่านอยู่  

-  การเปิดรับความหลากหลายเพื่อรักษาความท้าทาย และรู้สึกเมื่อมีความสุขเมื่อผู้จัดการอาวุโสระลึกถึงท่าน คือจูงใจด้วยความสำเร็จ

-  การจูงใจโดยความผูกพันของทีมงาน

5. ผู้แทนด้านพลังงาน (Energy Representations)  

-  ได้รับการคัดเลือกและแต่งตั้งจากแผนก

-  ได้รับทราบข้อมูลและข่าวสารในระดับบริหาร

6. ทีมงานทั่วไป (General Staff) 

-  ความมั่นคงของชีวิต

• ชี้ให้เห็นประโยชน์ของการอนุรักษ์พลังงาน

• เพื่อชีวิตที่ดีขึ้น

-  สามารถแข่งขันกับคู่แข่งได้

-  สามารถอยู่ในตลาดสากล

• เพื่อความมั่นคงของชีวิต

- ธุรกิจ/การผลิต สามารถอยู่ได้

- การคาดหวังสิ่งที่ต้องการในอนาคต

- สิ่งแวดล้อมโลก เอื้อต่อการมีชีวิตสืบไป